Βιωματικό διήγημα που εκτυλίσσεται σε τριάντα σελίδες γεμάτες σκέψεις και συναισθήματα είναι το βιβλίο με τίτλο «Το περιβόλι τ’ ουρανού» που αποτυπώνει τη συγγραφική ευαισθησία του πολυπράγμονος Απόστολου Καλαμογιώργου. Ο πολυπράγμων Βολιώτης εργάστηκε πολλά χρόνια στην ΑΓΕΤ, συνεργάστηκε ως αθλητικογράφος με τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, αποτύπωσε το συγγραφικό του μεράκι σε ένα βιβλίο που είναι διαθέσιμο διαδικτυακά στον ιστότοπο schooltime.gr και αποσπά πολύ θετικά σχόλια από τους δεκάδες αναγνώστες που έχουν περιηγηθεί στα μονοπάτια των προσωπικών αναμνήσεων του συγγραφέα.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Ο Απόστολος Καλαμογιώργος ανέπτυξε πολύπλευρη δραστηριότητα, μοιράζοντας τον χρόνο του ανάμεσα στην εργασία του, τη δημοσιογραφία αλλά και τη μουσική, που αποτέλεσε σημαντικό κεφάλαιο στα ενδιαφέροντά του.
Συνεργάστηκε παλαιότερα ως αθλητικογράφος με την εβδομαδιαία «Μαγνησία», την «Ανοιχτή γραμμή», κατόπιν τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ και στη συνέχεια με την ΕΡΑ και την ΕΡΑ Σπορ, καταγράφοντας τον αθλητικό παλμό της πόλης, τα μεγάλα γεγονότα, κάνοντας εκπομπές, αλλά και περιγράφοντας δεκάδες ποδοσφαιρικούς αγώνες, που άφησαν εποχή.
Ως σπορτς κάστερ βίωσε πολλές συγκινήσεις, καθώς μετέδιδε στο ραδιόφωνο αγώνες, τους οποίους άκουγαν ακροατές από κάθε γωνιά της γης και θυμάται με συγκίνηση τα δεκάδες τηλεφωνήματα που λάμβανε. Δεκάδες ξενιτεμένοι Βολιώτες που ζούσαν στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Αμερική, επικοινωνούσαν τηλεφωνικά για να πληροφορηθούν την έκβαση του αγώνα.
Η δημοσιογραφία ήταν πάντα το μεράκι του κ. Καλαμογιώργου, ο οποίος αναφέρει παράλληλα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ότι από μικρό παιδί ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, παίζοντας με τους φίλους του στις αλάνες της πόλης. Σε ηλικία 17 ετών έπαιξε ποδόσφαιρο στον «Ιάσονα», ενώ συγκαταλέγεται μεταξύ των ιδρυτικών μελών του αθλητικού συλλόγου «Ανάληψη», όπου διετέλεσε έφορος δημοσίων σχέσεων επί πολλά χρόνια.
«Όλα τα παιδιά πηγαίναμε στα γήπεδα. Ήταν η χαρά της Κυριακής το γήπεδο όπου οι βολιώτες παρακολουθούσαν την αγαπημένη τους ομάδα» αναφέρει ο ίδιος, καθώς ανατρέχει σε εικόνες παλαιότερων εποχών, τότε που «ο Βόλος ήταν πάρα πολύ όμορφος με την ησυχία του». Οι αναμνήσεις που συνδέθηκαν με την καριέρα του ως αθλητικογράφου, γεννούν όμορφα συναισθήματα, γιατί «ήταν μια δραστηριότητα που ανέπτυξα με πολύ μεράκι. Μου άρεσε αυτό που έκανα», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά.
Πόνημα ζωής
Αναφερόμενος στο βιβλίο, ο συγγραφέας αναφέρει ότι πρόκειται για ένα βιωματικό διήγημα πολύ συνοπτικό, για να μην κουράζει τους αναγνώστες και περιλαμβάνει τρεις ενότητες. Την απόφαση ενός νεαρού φοιτητή να ταξιδέψει στην πρωτεύουσα και το ταξίδι του, τη φοίτησή του σε σχολή και την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, και ο επίλογος του βιβλίου αναφέρεται στο πώς φαντάστηκε μεγάλος πλέον και ώριμος τα γεγονότα, όταν επισκέφτηκε ξανά τα ίδια μέρη όπου διαδραματίστηκαν τα γεγονότα.
Το βιβλίο αποτελεί «μια βιωματική γραφή σε νοσταλγικό διήγημα που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν κάθε Έλληνα νέου της εποχής εκείνης, που ξεκινούσε τις σπουδές του στη μεγαλούπολη, αλλά είναι και επίκαιρο λόγω των τρομερών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν αυτή την περίοδο οι νέοι της Ελλάδας που μεταναστεύουν στο εξωτερικό» τονίζει ο κ. Καλαμογιώργος.
Ο κόσμος στον οποίο αναφέρεται το βιβλίο είναι ο κόσμος που ζούμε. Δεν είναι ένας κόσμος ξένος και άγνωστος. «Το βιβλίο αυτό καλό θα είναι να αντιμετωπιστεί ως ένα σκάφος που ταξιδεύει συνεχώς και όλοι βρίσκονται μέσα σε αυτό, άνθρωποι του σήμερα, σημειώνει ο συγγραφέας. Έχει ένα ρομαντισμό που ίσως λείπει στη σημερινή εποχή, τρυφερότητα, ευαισθησίες, δροσιά, που κρατούν τον αναγνώστη μέχρι το τέλος σε ένα ευχάριστο ανάγνωσμα».
Εξομολόγηση καρδιάς
Η συγγραφή είναι υπόθεση ζωής και καρδιάς για τον 60χρονο συγγραφέα, ο οποίος δημιούργησε μια υπέροχη οικογένεια και καμαρώνει για την εξέλιξη των παιδιών του. Η Άρτεμις κληρονόμησε τα δημοσιογραφικά γονίδια του πατέρα της και ο Γιώργος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο Γκρίνουιτς του Λονδίνου.
Στο«Περιβόλι τ’ ουρανού» καταγράφεται ουσιαστικά ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής του Απόστολου Καλαμογιώργου, ο οποίος σπούδασε παράλληλα μουσική και επιθυμούσε να δραστηριοποιηθεί ερμηνευτικά στο συγκεκριμένο πεδίο, αλλά η υπόσχεση που έδωσε στη μητέρα του καθόρισε τη μετέπειτα πορεία του, οδηγώντας τα βήματά του σε διαφορετική κατεύθυνση.
Ανατρέχοντας στα χρόνια της πρώτης νιότης, ο συγγραφέας αναφέρει ότι ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τη βυζαντινή μουσική, ενώ παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή της Μητρόπολης Δημητριάδος, με δάσκαλο τον Μανώλη Χατζημάρκο. «Αυτός ήταν ο λόγος που σκέφτηκα, υπογραμμίζει ο συγγραφέας, ότι θα ήταν καλό να προχωρήσω τις γνώσεις μου στην ευρωπαϊκή και τη βυζαντινή μουσική και γι’ αυτό γράφτηκα στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε η σκέψη ότι η μετάβαση στην Αθήνα θα ήταν ένα κίνητρο να βρεθώ με ανθρώπους που θα με βοηθήσουν να γίνω τραγουδιστής. Όμως οι συζητήσεις που κάναμε με την μητέρα μου ήταν ότι πηγαίνω στην Αθήνα για να γίνω καθηγητής Ωδικής σε Γυμνάσιο».
Πήγε στην Αθήνα σε ηλικία 18 ετών και φοίτησε στο Ωδείο, δουλεύοντας παράλληλα, για να καλύψει το κόστος των σπουδών του. Η ιστορία του βιβλίου του εκτυλίσσεται την περίοδο κατά την οποία είχε πρόταση να εμφανιστεί στη μπουάτ «Περιβόλι του ουρανού», όντας σπουδαστής Ωδείου, αλλά η υπόσχεση που είχε δώσει στη μητέρα του ότι δεν θα ασχοληθεί με το τραγούδι καθόρισε τη μετέπειτα πορεία του.
Το μεράκι για τη μουσική έμεινε για πάντα χαραγμένο στην ψυχή του κι έτσι αποφάσισε να το μεταφέρει στο χαρτί, ανατρέχοντας σε μια σημαντική στιγμή της ζωής του, προκειμένου να τη μοιραστεί με τους αναγνώστες. Τη φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου ανέλαβε ο φιλόλογος Άρης Ιωαννίδης και η διαδικασία συγγραφής διήρκεσε πέντε περίπου χρόνια, έως την ολοκλήρωσή της.
Πολλοί έχουν διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο, που είναι επίσης διαθέσιμο στο facebook του συγγραφέα, ο οποίος υπογραμμίζει ότι «ταξιδέψαμε μαζί με τους αναγνώστες σε ένα προορισμό. Είναι ιδιαίτερα επίκαιρο για όλους εμάς που έχουμε περάσει τα πρώτα χρόνια της εφηβείας και περιμέναμε, όταν σπουδάζαμε στην Αθήνα, να μας φέρει ο Παπαμήτρος τα δέματα με το φαγητό της εβδομάδας που μας έστελναν οι μητέρες μας και το τηλεφώνημα της Τρίτης στο περίπτερο της γειτονιάς».
Τα σχόλια όσων διάβασαν το βιβλίο «είναι ενθαρρυντικά και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί τους δωρεάν, σε ηλεκτρονική μορφή, στο schooitime.gr», αναφέρει ο συγγραφέας, ο οποίος δίνει ταυτόχρονα τη συγκατάθεσή του σε όποιο φιλανθρωπικό σωματείο θελήσει να το εκδώσει, προκειμένου να ενισχυθεί οικονομικά.
Πολύπλευρη διαδρομή
Οι μουσικές γνώσεις, το μεράκι και το ταλέντο του Απόστολου Καλαμογιώργου, τον συντρόφεψαν ακόμη και την περίοδο της στρατιωτικής του θητείας και, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, δίδαξε σε σχολεία της Χίου όπου υπηρέτησε, ενώ έψαλλε και σε εκκλησίες των Ψαρών, για διάστημα δύο εβδομάδων και στη συνέχεια, όταν μετατέθηκε στην Αθήνα, έψαλλε στο Εκκλησάκι του Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα» και στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην περιοχή Μακρυγιάννη.
Η αγάπη του για τη μουσική, αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο και μάλιστα με πρωτοβουλία του ιδίου, είχε δημιουργηθεί χορωδία η οποία πλαισίωσε επί μια δεκαετία τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν στο εργοστάσιο όπου εργάστηκε επί 35 συνεχόμενα χρόνια.
Κάθε δραστηριότητα είναι κομμάτι της ψυχής του πολυπράγμονος Βολιώτη, ο οποίος διακρίθηκε σε όλα τα πεδία με τα οποία ασχολήθηκε, έχοντας ως εφόδια τις γνώσεις, το μεράκι και την εργατικότητά του. Ως αθλητικός συντάκτης είχε την ευκαιρία να γνωρίσει θρυλικά ονόματα όπως ο Πύρρος Δήμας, ο Στεργάκος, ο Συνετόπουλος, ο Καραΐσκος, και πολλοί άλλοι, που σφράγισαν την Ελλάδα αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα τους. Κάθε ρεπορτάζ ήταν κι ένα καινούργιο ταξίδι στον κόσμο των αθλητικών γεγονότων, που γέμισε με συναισθήματα χαράς την ψυχή του.
