«Φοβού τους Δαναούς» …μερίσματα φέροντας

φοβού-τους-δαναούς-μερίσματα-φέρο-233937

Είναι αλήθεια ότι δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου, καθώς σας άκουγα, στο βραδινό τηλεοπτικό μήνυμά σας κ. Πρόεδρε. (Μας έχουν πρήξει οι απόστολοι της «νέας δημοσιογραφίας» να το χαρακτηρίζουν ως «διάγγελμα», ενώ διάγγελμα απευθύνει προς τον λαό μόνον ο, κατά το σύνταγμα, ανώτατος άρχων της χώρας. Δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι εκάστοτε πρωθυπουργοί απευθύνουν μηνύματα). Μόνο που, φευ, δεν ήταν δάκρυα συγκίνησης από την επίδειξη της «κοινωνικής ευαισθησίας» σας να μοιράσετε «μποναμάδες» σε εκείνους που και η δίκη σας κυβέρνηση έχει καταληστέψει. Συμπαθάτε με, άλλα ο μόνος λόγος για τον όποια έτρεχαν τα δάκρυα, ήταν το άτιμο το συνάχι που με τριγυρίζει.

Διαφορετικώς, απλώς θα σάρκαζα. Ενθυμούμενος αυτό που ευστόχως σχολίασε και το «Ποτάμι». Ότι δηλαδή και άλλοι κατέφυγαν στην πρακτική να μοιράζουν επιταγές, προσδοκώντας ότι θα τις εξαργυρώσουν σε ψήφους, αλλά γελάσθηκαν. Επειδή τότε ήσασταν ακόμη πολύ μικρός, μόλις στην πρώτη δημοτικού, να σας θυμίσω τι ακριβώς είχε συμβεί:

Την Άνοιξη του 1981, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, έχοντας επίγνωση του τεράστιου ρεύματος που εκδηλωνόταν υπέρ του ΠΑΣΟΚ, επιχείρησε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος με μια κίνηση σαν τη δίκη σας. Επιδόθηκε σε μοίρασμα «επιταγών της ΕΟΚ». Δηλαδή των πρώτων κοινοτικών επιδοτήσεων, μετά την ένταξη μας στην τότε «Κοινή Αγορά», προς τους αγρότες. Αλλά οι αγρότες, πήραν μεν τις επιταγές του, αλλά ψήφισαν πανηγυρικώς τον Ανδρέα.

Τώρα και εσείς, μόλις εικοσιτέσσερις ώρες, μετά από την επιβεβαίωση του γεγονότος ότι υπάρχει ένα λαϊκό ρεύμα υπέρ της συγκρότησης ενός σοβαρού πόλου της Κεντροαριστεράς, σπεύσατε να το ρίξετε στη μοιρασιά μποναμάδων. Υποτιμώντας βαθύτατα τη νοημοσύνη των πολιτών. Ως να μη διαθέτουν ούτε μνήμη ούτε κρίση. Να μην αντιλαμβάνονται δηλαδή ότι είναι κοροϊδία να αρπάζεις από κάποιον ένα κομμάτι των αποδοχών του, κάθε μήνα, κάθε μέρα, με την υπερφορολόγηση, την υποβάθμιση των αμοιβών εργασίας και τις συνέχεις περικοπές των συντάξεων, και να του δίνεις, μια φορά τον χρόνο, ως …αντιπαροχή ένα ψίχουλο έναντι εκείνων που του λεηλάτησες.

Αν μελετήσετε καλύτερα την πολιτική μας ιστορία, θα διαπιστώσετε ότι η πολιτική τέτοιων παροχών δεν έσωσε κανέναν. Όποιοι τις έπαιρναν, έλεγαν απλώς: Άντε τώρα να δούμε τι έχουν να μας δώσουν και οι άλλοι. Όπερ θα συμβεί και στην περίπτωσή σας.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου