Για τους νεότερους, η φράση «όσο δεξιότερα τόσο καλύτερα» μπορεί να μη λέει τίποτε. Οι παλιότεροι, που τη θυμόμαστε ως το «δόγμα» του περίφημου στρατηγού Καρδαμάκη, είχαμε φτάσει πια να πιστεύουμε ότι έχει οριστικώς ενταφιασθεί μαζί με τον εμπνευστή της. Ιδίως δε όταν σε όλη τη διαδρομή της μεταπολιτευτικής ιστορίας μας, τόσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όσο και οι επίγονοι του έκαναν συνεχή ανοίγματα προς το Κέντρο και απομόνωναν την Άκρα Δεξιά.
Ούτε ο πλέον ευφάνταστος συγγραφέας μυθιστορημάτων με πολιτική πλοκή δεν θα μπορούσε να διανοηθεί και να τολμήσει να διατυπώσει ένα «σενάριο», όπου τη συνταγή Καρδαμάκη θα την ακλουθούσε πιστά, στις αρχές ενός νέου αιώνα, μια κυβέρνηση με …αριστερό πιστοποιητικό γεννήσεως. Έμελε, φευ, να το ζήσουμε και αυτό. Ίνα πληρωθεί το ρηθέν ότι η ζωή, με τις εκπλήξεις της ξεπερνά ενίοτε τη φαντασία και των πλέον τολμηρών συγγραφέων.
Εν αρχή ην το σφιχταγκάλιασμα του σοφτ «κομμουνιστή» Αλέξη Τσίπρα με τον χαρντ κομμουνιστοφάγο Πάνο Καμμένο, στην πλέον ανίερη συμμαχία, που διαπνέεται κυνικότατα από το πνεύμα της λαϊκής παροιμίας «βάστα με, να σε βαστώ». Ένα σφιχταγκάλιασμα που, όπως ήταν ήδη «κοινό μυστικό» και επιβεβαιώνει ο αποχωρήσας από τον ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτής καθηγητής κ. Χρυσόγονος, ήταν προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, που προτίμησε τους ΑΝΕΛ από άλλες, προοδευτικές δυνάμεις.
Αλλά, επειδή, συνήθως, ο κατήφορος δεν έχει σταματημό, παρακολουθούμε τώρα και τα νεότερα. Τους νέους εναγκαλισμούς με «μπουμπούκια» του ακροδεξιού κατεστημένου. Τα όποια, αφού εκτράφηκαν στο φυτώριο της Νέας Δημοκρατίας ως κομματικοί εργατοπατέρες των ιδιοκτήτων ταξί, εν συνεχεία αυτονομήθηκαν, όταν η ΝΔ αποδέχθηκε τις «ντιρεκτίβες» της τρόικα για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Και τώρα, ω του θαύματος,
ο πολύς κ. Λυμπερόπουλος…κοσμεί με την παρουσία του το Μέγαρο Μαξίμου. Δηλώνοντας ότι στηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα και θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ.
Εις αντάλλαγμα, ο Σπίρτζης ανακοινώνει την κατάθεση ενός νομοσχεδίου που γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να εφαρμόσει, διότι η ζωή δεν γυρίζει πίσω, σε πείσμα οποιουδήποτε Σπίρτζη ή Λυμπερόπουλου. Και οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες εξυπηρέτησης του κοινού -και των οδηγών που αποδέχονται να αξιολογούμαι από τους πελάτες χωρίς να αισθάνονται «σαν τις πόρνες του Αμβούργου»- θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Απλώς δεν θα είναι ελληνικές αλλά κοινοτικές.
Τι άλλο θα δούμε ακόμη;
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
www.massavetas.gr
