Τα θέλουν και τα λένε;

τα-θέλουν-και-τα-λένε-614462

Κατά τον νέο υπουργό Οικονομίας, Δημήτρη Παπαδημητρίου, που διαδέχτηκε τον Γιώργο Σταθάκη στον τελευταίο ανασχηματισμό, η μείωση των φορολογικών συντελεστών δεν είναι εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής. Κατά την άποψη του, που εξέφρασε με συνέντευξη στην χριστουγεννιάτικη έκδοση της «Καθημερινής», αν μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξασφαλίσει η προσέλκυση του ενδιαφέροντος των επενδυτών.

Ουδείς αμφισβητεί ότι ο κ. Παπαδημητρίου έχει κάνει, όπως και πολλοί άλλοι οικονομολόγοι, εξαιρετικές σπουδές σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Το κρίσιμο ζητούμενο είναι αν ο νέος υπουργός έχει μεγαλύτερη συνάφεια με την πραγματική οικονομία, με την ζωή, την ζώσα οικονομική πραγματικότητα, από όση είχαν άλλοι αστέρες των οικονομικών σπουδών και θεωριών, όπως για παράδειγμα ο πολύς Γιανης Βαρουφάκης.

Είναι προφανές ότι διαφεύγει της προσοχής του κ. Παπαδημητρίου –ηθελημένα ή όχι, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα- μια χειροπιαστή πραγματικότητα: Ότι ενώ η Ελλάδα έχει επί έξη χρόνια αρνητικούς δείκτες ανάπτυξης, μια γειτονική χώρα που είναι νεώτερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει εξασφαλισμένο, την ίδια περίοδο, θετικό δείκτη ανάπτυξης. Ο οποίος, κατά το οικονόμοι έτος 2015 έφτασε στο 3,6%.

Πρόκειται βεβαίως για την Βουλγαρία. Η όποια με βασικό εργαλείο τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, -ανώτατος συντελεστής για τα κέρδη των επιχειρήσεων είναι το 10%- έχει γίνει πόλος έλξης για επενδυτικά κεφάλαια, από Βρετανία, Γερμανία, Ρωσία, Ολλανδία, Αυστρία και άλλες χώρες. Κυρίως όμως έχει …ρουφήξει 15.000 ελληνικές επιχειρήσεις. Με μέσο όρο απασχολούμενων, ανά επιχείρηση, τα εννέα άτομα. Δηλαδή συνολικώς πάνω από εκατόν τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Που χάνονται από την Ελλάδα, μαζί με τις αντίστοιχες εισφορές που θα πριμοδοτούσαν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Κατά τα επίσημα στοιχειά του βουλγαρικού Εμπορικού Μητρώου, οι ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί –και συνεχίζουν να εγκαθίστανται- στη Βουλγαρία καταλαμβάνουν σε αριθμό (15000) την δεύτερη θέση. Με πρώτες εκείνες των βρετανικών συμφερόντων (15.500) και τρίτες τις ρώσικης προελεύσεως.

Δεν αναρωτιέται ο νέος οικονομικός φωστήρας της κυβέρνησης, γιατί έφυγαν όλες αυτές οι επιχειρήσεις και πήγαν ειδικώς στη Βουλγαρία; Για τα μάτια κάποιας όμορφης Βουλγάρας; Η για το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς; Και πόσο «αναπτυξιακό» είναι το δικό μας φορολογικό καθεστώς όταν, αντί να προσελκύει τις αναγκαίες ξένες επενδύσεις, διώχνει και τις δικές μας να μεταναστεύσουν;

Μήπως είναι καιρός να …προσγειωθείτε;

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου