Και τώρα τι γίνεται; (2)

και-τώρα-τι-γίνεται-2-669656

Είναι φαίνεται μοίρα του Βύρωνα Πολύδωρα να είναι ολιγοήμερος. Ή επί το ακριβέστερον μονοήμερος. Με μόνο μια ημέρα στην προεδρία της Βουλής – που του έφτασε όμως για να διορίσει την κόρη του. Και μόνο μια ημέρα ως υποψήφιος πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (γιατί είναι ο μόνος που δεν έχει αποδεχθεί πως η υποψηφιότητά του έχει ήδη καεί και βγαίνει στα τηλεπαράθυρα για να επιτίθεται κατά των ηγετών της αντιπολίτευσης και να δηλώνει ότι… δεν παραιτείται). Αλλά αυτό αφορά την κωμικοτραγική πλευρά των κυβερνητικών χειρισμών, τους όποιους, δικαίως, δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισαν ως «ξευτίλα».

Τώρα λοιπόν είναι η ώρα της ευθύνης. Και ευθύνη ΟΛΩΝ είναι πλέον να αποδείξουν ότι σέβονται το σύνταγμα της χώρας. Όπερ, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σημαίνει ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος συνεννόησης και συναίνεσης. Ώστε να συγκροτηθεί εκ νέου, σε πλήρη σύνθεση, με πρόσωπα κοινής αποδοχής, το ΕΣΡ. Το μόνο αρμόδιο να ψειρισθεί το θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Φυσικά πρέπει παραλλήλως να συμφωνηθεί η ψήφιση, και πάλι με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, ενός νέου νόμου, αφού καταργηθεί ο «νόμος Παππά», δια του οποίου ο εν λόγω αλαζονικός εξυπνάκιας επιχείρησε να υποκαταστήσει και το σύνταγμα και την ανεξάρτητη αρχή, προκειμένου να στήσει έναν ελεγχόμενο μηχανισμό, με δικής του επιλογής διαπλεκόμενους. Τάζοντας στον ένα ότι θα παίρνει τη μερίδα του λέοντος στα δημόσια έργα και στον άλλον ότι θα του «καθαρίσει» όλες τις δικαστικές εκκρεμότητες, «κλαδεύοντας» τους δικαστές που τον ενοχλούν – βλέπε υπόθεση Ντογιάκου και όχι μόνον.

Διάβασα τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας. Μοιάζουν να είναι ρεαλιστικές. Υπό μια προϋπόθεση. Ότι έχει πράγματι την πρόθεση να συμβάλλει στο να βρεθεί λύση. Να αποκατασταθεί η συνταγματική νομιμότητα. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει αν δεν συμφωνήσουν, όχι όλοι, αλλά πάντος οι περισσότεροι, ώστε να λειτουργήσει, εδώ και τώρα, το ΕΣΡ. Από πρόσωπα άξια, που έχουν τέτοια διαδρομή στο δημόσιο βίο, ώστε να δικαιούνται τον χαρακτηρισμό «κοινής αποδοχής», δεν στερείται ο τόπος.

Ήλθε η ώρα, πέρα από το ποιον δεν θέλετε, να πείτε, κ. Μητσοτάκη, και ποιον προτείνετε. Και δεν είναι δα τόσο δύσκολο να γίνουν προτάσεις ουσιαστικότερες και εξυπνότερες από εκείνη του… στρατηγού που τον πήρε ο άνεμος.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ

[email protected]

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου