Πρόκειται για σχολικά κτίρια που κατασκευάστηκαν πριν από αρκετές δεκαετίες, και στο διάστημα που μεσολάβησε δεν έγιναν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις για τη συντήρησή τους
Πλησιάζοντας κάποιος στο Γυμνάσιο της Νέας Αγχιάλου αντικρίζει ένα καλοδιατηρημένο σχολικό συγκρότημα που μάλιστα έχει πρόσφατα βαφτεί με ζωηρά χρώματα. Ωστόσο στο εσωτερικό τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, ενώ όταν βρέχει έντονα το κτίριο μετατρέπεται σε σουρωτήρι, και στις τάξεις -όπως και τα γραφεία των καθηγητών- σχηματίζονται λίμνες. Κάτι τέτοιο έγινε χθες το πρωί, με αποτέλεσμα ο σύλλογος διδασκόντων να πάρει αρχικά τις σφουγγαρίστρες και τους κουβάδες για να μαζέψει τα νερά, ενώ στη συνέχεια αποφασίστηκε, κατόπιν συνεννόησης με τη διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, να διακοπεί η λειτουργία του σχολείου και οι μαθητές να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Σε ανάλογη -αν όχι σε χειρότερη κατάσταση- βρίσκονται αρκετά διδακτήρια στο πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου και στην περιφέρεια του νομού Μαγνησίας. Πρόκειται για σχολικά κτίρια που κατασκευάστηκαν πριν από αρκετές δεκαετίες, και στο διάστημα που μεσολάβησε δεν έγιναν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις για τη συντήρησή τους, έτσι ώστε όταν χαλάσει ο καιρός να μην τρέμει το φυλλοκάρδι των εκπαιδευτικών και των γονιών των μαθητών, που στέλνουν τα παιδιά τους σε παλιά και αυτοσυντηρημένα σχολεία.
Στην περίπτωση του Γυμνασίου της Νέας Αγχιάλου το πρόβλημα εντοπίζεται την ταράτσα του κτιρίου που δεν έχει στεγανοποιηθεί και τα νερά της βροχής τρέχουν από την οροφή και τα παράθυρα, πλημμυρίζοντας τις αίθουσες, τα γραφεία και τους διαδρόμους. Πριν αρχίσει η φετινή σχολική χρονιά, οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Βόλου έκαναν κάποιες εργασίες συντήρησης στο σχολικό συγκρότημα και έβαψαν τους εξωτερικούς τοίχους. Στο εσωτερικό όμως, και ιδίως στην ταράτσα, τα πράγματα είναι κάτι παραπάνω από προβληματικά.
Η περίπτωση του Γυμνασίου Νέας Αγχιάλου θυμίζει την αντίστοιχη των γραφείων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, όπου έχουμε ανάλογα προβλήματα σε κάθε έντονη ή διαρκή βροχόπτωση. Κτίριο-σουρωτήρι το ένα κτίριο-σουρωτήρι και το άλλο, με την ανάγκη συνεργασίας και συντονισμού ανάμεσα στον δήμο και τη Δευτεροβάθμια να καθίσταται κάτι παραπάνω από επιτακτική.
Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό όταν γνωρίζουμε το επίπεδο των σχέσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές; Ούτε καν στο θέμα της ασφαλούς μετακίνησης των μαθητών, από και προς τα σχολεία τους, δεν κατάφεραν να βρουν έναν τρόπο επικοινωνίας, έτσι ώστε να υλοποιηθεί σχεδιασμός με προφανή οφέλη για τη μαθητική κοινότητα. Στην περίπτωση των συντηρήσεων των σχολικών μονάδων, όπου απαιτούνται εκτός των άλλων γενναία χρηματοδότηση και αγαστή συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων, δεν υπάρχουν πολλές προσδοκίες ότι αυτό το αρνητικό κλίμα θα μεταστραφεί για το καλό των μαθητών.
