Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση της χρηματοδότησης για τη δημόσια εκπαίδευση είναι η μοναδική λύση για έξοδο του συστήματος από τη σημερινή μίζερη κατάσταση
Με λιγότερους μαθητές και δασκάλους ξεκινά τη Δευτέρα η φετινή σχολική χρονιά σε ό,τι αφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση στον νομό Μαγνησίας. Το δημογραφικό πρόβλημα γίνεται φέτος ιδιαίτερα εμφανές, με τον αριθμό των μαθητών της Α΄ τάξης του δημοτικού να είναι μειωμένος κατά 15%, ενώ οι προβλέψεις των εκπαιδευτικών είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την επόμενη τριετία, καθώς εκτιμάται ότι αυτό το ποσοστό θα ανέβει στο 25%. Την ίδια στιγμή, μειώνεται διαρκώς ο αριθμός των μόνιμων δασκάλων και νηπιαγωγών, καθώς όσοι συνταξιοδοτούνται δεν αντικαθίστανται με μόνιμες προσλήψεις. Αντίθετα, επιλέγεται από το Υπουργείο Παιδείας και τη φετινή χρονιά η εύκολη λύση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
Ήδη ο αριθμός τους αντιστοιχεί στο 30% του συνόλου του εκπαιδευτικού δυναμικού στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, πανελλαδικά, ενώ με αυτούς τους ρυθμούς οι αναπληρωτές θα είναι περισσότεροι από τους μόνιμους συναδέλφους τους σε λίγα χρόνια, εφόσον βεβαίως δεν αρθεί η απαγόρευση των προσλήψεων στο δημόσιο, ακόμη και σε νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία. Το δημόσιο σχολείο συρρικνώνεται λοιπόν, τόσο από πλευράς μαθητικού δυναμικού, όσο και από πλευράς εκπαιδευτικού, ως απόρροια των συνεπειών της οικονομικής κρίσης που έχει γονατίσει την ελληνική κοινωνία και πλέον απειλεί και τους πιο θεμελιώδεις θεσμούς της.
Πόσο όμως βολεύει την πολιτεία αυτή η κατάσταση; Να μειώνεται δηλαδή ο αριθμός και των μαθητών και των μονίμων εκπαιδευτικών στα ελληνικά δημόσια σχολεία; Και στη μια και στην άλλη περίπτωση αυτό μεταφράζεται σε περιστολή δαπανών, καθώς όσο μειώνεται ο αριθμός των μαθητών, τόσο μειώνονται οι ανάγκες για εκπαιδευτικούς, και κατά συνέπεια μειώνονται οι αντίστοιχες κρατικές δαπάνες. Στη δε περίπτωση των μόνιμων δασκάλων και νηπιαγωγών, συμφέρει την πολιτεία να καλύπτονται τα κενά τους από αναπληρωτές, οι περισσότεροι εκ των οποίων πληρώνονται από προγράμματα του ΕΣΠΑ και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ωστόσο, αυτή η τακτική δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον. Τα κονδύλια του ΕΣΠΑ για την πρόσληψη αναπληρωτών επαρκούν έως το 2020. Μετά τι γίνεται; Εκτός και αν σκοπεύουν στο Υπουργείο Παιδείας να μειώσουν κι άλλο τις ώρες διδασκαλίας στα δημοτικά, προκειμένου να εξοικονομήσουν θέσεις εκπαιδευτικών!
Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση της χρηματοδότησης για τη δημόσια εκπαίδευση είναι η μοναδική λύση για έξοδο του συστήματος από τη σημερινή μίζερη κατάσταση. Στην ανάγκη, ας προσλάβουν τα επόμενα χρόνια στα βουλευτικά και τα υπουργικά γραφεία λιγότερους κομματικούς εκλεκτούς, μήπως και αποφευχθεί η πλήρης διάλυση της δημόσιας Παιδείας, η οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενα των πρώην και των νυν κυβερνώντων, θεωρείται προτεραιότητα της πολιτείας ώστε να ανακάμψει η χώρα μας.
