Κανένα περιθώριο συναίνεσης

κανένα-περιθώριο-συναίνεσης-416601

Ωστόσο, για να αποδώσει καρπούς αυτή η συμφωνία χρειάζεται ένα μίνιμουμ πολιτικής συναίνεσης ανάμεσα στις δυνάμεις που συγκροτούν το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο

Η πρόσφατη συμφωνία για την ολoκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και την εκταμίευση της δόσης των 8,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, παρά τα προβλήματά της, τη μεγάλη καθυστέρηση με την οποία επετεύχθη και τα ανοικτά ζητήματα που αφήνει αναφορικά στη ρύθμιση του χρέους, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι θέτει κάποιες πρώτες βάσεις έτσι ώστε να αρχίσει να αποκαθιστάται η ηρεμία στην ελληνική οικονομία. Όσο και αν η αντιπολίτευση προσπαθεί να αποδομήσει την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για τα οφέλη της συγκεκριμένης συμφωνίας στο Eurogroup, η πραγματικότητα είναι πως έστω και μετά από αρκετούς μήνες παλινωδιών, άστοχων χειρισμών και λανθασμένων πολιτικών επιλογών, σε μια διαπραγμάτευση με πολλές παγίδες, αρχίζουν και δημιουργούνται (μετά από τουλάχιστον δύο χρόνια αβεβαιότητας), κάποιες υποτυπώδεις προϋποθέσεις για την ενίσχυση της ιδιωτικής οικονομίας.

Ωστόσο, για να αποδώσει καρπούς αυτή η συμφωνία χρειάζεται ένα μίνιμουμ πολιτικής συναίνεσης ανάμεσα στις δυνάμεις που συγκροτούν το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο. Να σταματήσουν δηλαδή τα κόμματα της αντιπολίτευσης να θέτουν πάνω από το συμφέρον της χώρας τα δικά τους μικροκομματικά οφέλη, ενώ η κυβέρνηση από τη δική της πλευρά απαιτείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με ρεαλισμό και να αναγνωρίσει κάποια από τα ολέθρια σφάλματα που έγιναν από τα δικά της στελέχη, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

Αυτή η συλλογιστική κατερρίφθη μετά και τις πρόσφατες συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, όπου όχι μόνο δεν υπήρξαν βήματα αποσυμπίεσης του εκρηκτικού πολιτικού κλίματος που επικρατεί το τελευταίο διάστημα, αλλά παρατηρήσαμε εμβρόντητοι τον έντονο διάλογο (γεμάτο με δηλητηριώδη υπονοούμενα), ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τη Φώφη Γεννηματά, για τα όσα έγιναν πριν από επτά χρόνια καθώς και για τις ευθύνες προσώπων, τα οποία η ιστορία έστειλε στην πολιτική αποστρατεία. Έτσι λοιπόν διαψεύστηκαν και οι τελευταίες ελπίδες για επίτευξη συναίνεσης, έστω και σε κάποια στοιχειώδη ζητήματα, προκειμένου να τεθούν οι βάσεις για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Από τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, τόσο σε ό,τι αφορά στην κυβερνητική πλειοψηφία όσο και στην αντιπολίτευση, δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα άλλο παρά τη συνέχιση των άγονων αντιπαραθέσεων, με φόντο μια κοινωνία που καταρρέει και μια οικονομία που καρκινοβατεί. Οι διαφορές τους είναι αγεφύρωτες και οι επιδιώξεις της κάθε πλευράς παραμένουν σε απόλυτη αντιδιαστολή με τις αναγκαιότητες της χώρας. Οι πρόωρες εκλογές που ζητά μανιωδώς τους τελευταίους μήνες η αξιωματική αντιπολίτευση, μάλλον απομακρύνονται και όλα δείχνουν ότι, τουλάχιστον, για τον επόμενο χρόνο η παρούσα συγκυβέρνηση θα παραμείνει στον τιμόνι της εξουσίας. Αν σε αυτό το διάστημα δεν αποκατασταθεί η ηρεμία στην οικονομία, δεν γίνουν κάποιες επενδύσεις και δεν υλοποιηθούν οι βασικοί όροι της συμφωνίας στο τελευταίο Eurogroup, τότε η επόμενη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας που αναμένεται να ξεκινήσει από τα μέσα του προσεχούς φθινοπώρου, θα βρει τη χώρα μας απροετοίμαστη και οι καθυστερήσεις στο κλείσιμο της θα προκαλέσουν νέα προβλήματα στην αγορά.

Αυτό όμως δεν το αντιλαμβάνεται ούτε η μια, ούτε η άλλη πλευρά. Εμμένουν στη σκληρή γραμμή των οξύτατων πολιτικών αντιπαραθέσεων, που σε τελευταία ανάλυση ελάχιστα απασχολούν τον κόσμο. Μπορεί τα ΜΜΕ να «λατρεύουν» τις συγκρούσεις των πολιτικών αρχηγών, ιδίως όταν αυτές γίνονται μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες (όπως η πρόσφατη μεταξύ του πρωθυπουργού και της προέδρου της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης»), ωστόσο οι πολίτες αδιαφορούν για τα πολιτικά απωθημένα των εκπροσώπων τους στην εθνική αντιπροσωπεία. Το μόνο πους τους νοιάζει είναι να τελειώσει επιτέλους το καθημερινό τους μαρτύριο και να μπορέσουν να ανασάνουν, μετά από επτά χρόνια οικονομικής ασφυξίας. Όσο το πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν θα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, τόσο η κοινωνία θα χάνει την εμπιστοσύνη της απέναντί του και θα παρασύρεται από ακραίους λαϊκιστές και επικίνδυνους δημαγωγούς.

Του Γιώργου Λαμπράκη

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου