Αν χαθεί αυτό το στοίχημα, τότε πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης συνδικαλιστικών σωματείων, όπως το συγκεκριμένο, από τη στιγμή που δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι για να τους εκπροσωπήσουν
Προφανώς η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους δήμους δεν πείθεται από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά στο θέμα των συμβασιούχων, ούτε εφησυχάζει μετά τις διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού, ότι δηλαδή θα βρεθεί φόρμουλα ώστε να παρακαμφθεί η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε παράνομη την παράταση των συμβάσεων των 15.000 περίπου συμβασιούχων υπαλλήλων, οι οποίοι απασχολούνται στους δήμους της επικράτειας, και παράλληλα ζητά να επιστραφούν τα χρήματα που έλαβαν οι συμβασιούχοι κατά το διάστημα που ανανεώνονταν οι συμβάσεις τους! Έτσι ξεκίνησαν από χθες τα μεσάνυκτα δυναμικές κινητοποιήσεις με αποκλεισμούς αμαξοστασίων, δημαρχείων και αναστολή της αποκομιδής των απορριμμάτων, που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους δημότες.
Όλα αυτά βέβαια σε πανελλαδική κλίμακα, γιατί στους δήμους της Μαγνησίας οι υπηρεσίες καθαριότητας λειτουργούν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Σαν να μην κινδυνεύουν δηλαδή να χάσουν τη δουλειά τους 150 συμβασιούχοι υπάλληλοι των δήμων της περιοχής και σαν να μην πρόκειται να τιναχθεί στον αέρα η λειτουργία νευραλγικών υπηρεσιών, όπως η καθαριότητα και οι παιδικοί σταθμοί. Ο τοπικός σύλλογος εργαζομένων στους ΟΤΑ παραμένει εγκλωβισμένος σε έναν φαύλο κύκλο συνδικαλιστικής εσωστρέφειας και αδυνατεί να χαράξει ένα δυναμικό πλαίσιο δράσης ενάντια στην επίμαχη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Από τη μια μεριά, η πλειοψηφία των παρατάξεων που συγκροτούν το προεδρείο του συλλόγου, από την άλλη το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του, βρίσκονται στα χαρακώματα και αδυνατούν να βρουν μια κοινή συνιστάμενη, έτσι ώστε να προασπίσουν ουσιαστικά τα δικαιώματα των συμβασιούχων συναδέλφων τους. Ούτε αποκλεισμούς δημαρχείων και αμαξοστασίων έχουμε προς το παρόν στον Βόλο (πέρα από κάποιες κινητοποιήσεις με συμβολικό χαρακτήρα), ούτε αναστολή της διαδικασίας αποκομιδής των σκουπιδιών, ούτε βέβαια κάποια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση.
Χωρισμένοι στα δύο οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων συνεχίζουν να αλληλοσπαράσσονται και αρνούνται να κατανοήσουν το αυτονόητο: ότι δηλαδή σε κρίσιμες συγκυρίες όπως η τρέχουσα, που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους δεκάδες συνάδελφοί τους και να αποδυναμωθούν σε δραματικό βαθμό υπηρεσίες που ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα υποστελέχωσης, οφείλουν να παραμερίσουν τις ιδεολογικές και κομματικές διαφορές τους και να σταθούν ενωμένοι απέναντι στον «κοινό εχθρό». Η επίμαχη δικαστική απόφαση ανοίγει τον δρόμο όχι μόνο για την αποδυνάμωση των δήμων, αλλά και για την ιδιωτικοποίηση βασικών δημοτικών δομών, όπως η καθαριότητα. Αν χαθεί αυτό το στοίχημα, τότε πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης συνδικαλιστικών σωματείων, όπως το συγκεκριμένο, από τη στιγμή που δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι για να τους εκπροσωπήσουν.
