Η εκτελεστική εξουσία στη χώρα μας νομοθετεί ή προσπαθεί να νομοθετήσει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το Σύνταγμα και τους περιορισμούς που αυτό θέτει.
Ο θεσμός της δικαιοσύνης στέκεται στο ύψος του στη χώρα μας, και αυτό επιβεβαιώνεται από τις απανωτές αποφάσεις των κορυφαίων δικαστικών οργάνων, αναφορικά σε μέτρα τα οποία πλήττουν τους πολίτες καθώς και σε ρουσφετολογικές λογικές που υιοθετούνται όλο και πιο συχνά από την παρούσα συγκυβέρνηση. Μέσα σε δυο 24ωρα, το Ελεγκτικό Συνέδριο δημοσιοποίησε αντίστοιχο αριθμό αποφάσεων, με τις οποίες επιχειρείται να μπει φραγμός στο νέο «τσεκούρωμα» των συντάξεων καθώς και στη μονιμοποίηση δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διατηρήσει στους δήμους, προκειμένου να επωφεληθεί από την ψήφο όλων αυτών των ανθρώπων, καθώς βεβαίως και των οικογενειών τους.
Τόσο στη μια όσο και στην άλλη περίπτωση, προκύπτει ότι η εκτελεστική εξουσία στη χώρα μας νομοθετεί ή προσπαθεί να νομοθετήσει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το Σύνταγμα και τους περιορισμούς που αυτό θέτει σε ό,τι αφορά στην υλοποίηση μέτρων για περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, δίχως την εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης καθώς επίσης και για τη μονιμοποίηση 30.000 συμβασιούχων, για τους οποίους κρίνεται αντισυνταγματική όχι μόνο η μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου, αλλά ακόμη και η παράταση τους.
Όλα αυτά όμως αποτελούν «ψιλά γράμματα» για την κυβέρνηση, η οποία μέσα στη φούρια της να κλείσει τη συμφωνία με τους δανειστές δεν δίστασε να αποδεχτεί μια ακόμη περικοπή των κύριων και των επικουρικών συντάξεων, ενώ στην αγωνιώδη προσπάθεια της να παραμείνει στην εξουσία δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να τσαλαπατήσει το Σύνταγμα και να μονιμοποιήσει δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους, οι οποίοι θα αποτελέσουν στη συνέχεια μια μεγάλη δεξαμενή άντλησης ψήφων στις επόμενες εκλογές. Ουδείς ωστόσο γνωρίζει από πού θα πληρωθούν όλοι αυτοί οι υπάλληλοι.
Το ευτύχημα για την κυβέρνηση είναι πως οι αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχουν γνωμοδοτικό και όχι δεσμευτικό χαρακτήρα. Έτσι όταν αποφαίνεται το ανώτατο δικαστήριο με τρόπο που ανατρέπει τα σχέδια της εκτελεστικής εξουσίας, αμέσως σπεύδουν οι γνωστοί – άγνωστοι κυβερνητικοί κύκλοι να ξεκαθαρίσουν ότι οι επιλογές της κυβέρνησης θα υλοποιηθούν, αφού ληφθούν υπόψη οι δικαστικές αποφάσεις. Όπως έγινε δηλαδή με τις αποφάσεις του ΣτΕ για το χαράτσι και τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις στα σώματα ασφαλείας. Μπορεί το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας να αποφάσισε πως οι επίμαχες μνημονιακές αποφάσεις ήταν πέρα για πέρα αντισυνταγματικές, ωστόσο οι πολίτες υπέστησαν τα δεινά από την υλοποίηση των συγκεκριμένων μέτρων, δίχως να ιδρώσει το αυτί της εξουσίας.
