Η περίπτωση του Βόλου ίσως να είναι μοναδική πανελλαδικά, κάτι που εξυπηρετεί ιδιαίτερα τα σχέδια ανάλγητων πολιτικών προσώπων, με αδυναμία στην άθλια προπαγάνδα και μηδενικό ενδιαφέρον για τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ερμαιο πολιτικών επιλογών και κυβερνητικών αποφάσεων, που αποδυναμώνουν περαιτέρω βασικές δομές υγείας και απειλούν ευθέως τη συνοχή του κοινωνικού ιστού, παραμένει η πόλη του Βόλου, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις αντιδράσεις των τοπικών εκπροσώπων φορέων στην υπόθεση της περιστολής δαπανών για τις συνεδρίες χημειοθεραπείας, στο ογκολογικό τμήμα του νοσοκομείου της πόλης. Η εικόνα του πρόσφατου Δημοτικού Συμβουλίου, όπου δεν κατέστη δυνατό να συμφωνήσουν η πλειοψηφία και οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης στην ομόφωνη ψήφιση ενός κειμένου, με το οποίο θα εκφραζόταν η απόλυτη καταδίκη της τοπικής κοινωνίας στις λογιστικές πρακτικές του Υπουργείου Υγείας (παρά την απόφαση που ελήφθη χθες το πρωί από τη διοίκηση του «Αχιλλοπουλείου» να δοθεί προσωρινή λύση στο δράμα των καρκινοπαθών), στέλνει το χειρότερο δυνατό μήνυμα στη κεντρική εξουσία. Αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της εκάστοτε εξουσίας ανάλογες αντιδράσεις, που δείχνουν ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι σε μεθοδεύσεις που υποβαθμίζουν δραματικά τη δημόσια υγεία και -γιατί όχι- απειλούν ακόμη και τη ζωή ασθενών, οι οποίοι δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη με το θάνατο.
Αν η πόλη, δια του κορυφαίου θεσμικού της οργάνου, εμφανιζόταν ενωμένη και με μια κοινή γραμμή στο θέμα του κόστους των χημειοθεραπειών, θα μπορούσε να διεκδικήσει πιο αποτελεσματικά την ικανοποίηση του αυτονόητου αιτήματος, να αυξηθεί δηλαδή το σχετικό κονδύλι. Έτσι και το υπουργείο που παραπλανά την κοινή γνώμη ρίχνοντας λάσπη εναντίον καταξιωμένων επιστημόνων με αδιαμφισβήτητη προσφορά στο τοπικό νοσηλευτικό ίδρυμα, θα αισθανόταν ότι έχει απέναντι του μια ολόκληρη πόλη, στην οποία οι κυβερνητικοί βουλευτές θα ήταν υποχρεωμένοι να εξηγήσουν γιατί αφαιρέθηκε έστω και προσωρινά από τους νέους καρκινοπαθείς το δικαίωμα πρόσβασης στο Νοσοκομείο Βόλου.
Μετά όμως από την κατά πλειοψηφία ψήφιση του επίμαχου ψηφίσματος, με το οποίο οι μειοψηφίες διαφώνησαν για τυπικούς λόγους, η πόλη εμφανίζεται αποδυναμωμένη. Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη στάση των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου στο επίμαχο θέμα, είναι τουλάχιστον θλιβερό και επιβεβαιώνει ότι το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην πλειοψηφία και την αντιπολίτευση δεν είναι δυνατόν να περιοριστεί ακόμη και όταν προκύπτουν ζητήματα ζωής και θανάτου, όπως το συγκεκριμένο. Η περίπτωση του Βόλου ίσως να είναι μοναδική πανελλαδικά, κάτι που εξυπηρετεί ιδιαίτερα τα σχέδια ανάλγητων πολιτικών προσώπων, με αδυναμία στην άθλια προπαγάνδα και μηδενικό ενδιαφέρον για τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
