Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα γίνουν πράξη τα όσα υπόσχονται σήμερα οι κυβερνώντες για να μετριάσουν τις αντιδράσεις;
Από την «ηρωική διαπραγμάτευση» του 2015 που μας οδήγησε στα capital controls και στο τρίτο μνημόνιο, η συγκυβέρνηση ολοκληρώνει εντός των επομένων εβδομάδων μια ακόμη «ηρωική διαπραγμάτευση», η οποία θα επιβαρύνει του πολίτες με 3,8 περίπου δισ. ευρώ και δεν αποκλείεται να φορτώσει στις πλάτες της κοινωνίας ένα ακόμη μνημόνιο. Επειδή αυτές τις ημέρες βομβαρδιζόμαστε, στην κυριολεξία, από την κυβερνητική προπαγάνδα περί αντισταθμιστικών μέτρων, ότι δηλαδή για κάθε ευρώ νέων φόρων θα υπάρχουν αντίστοιχες φοροαπαλλαγές, οι πολίτες πρέπει να κάνουν δύο πράγματα: πρώτον να κλείσουν τα αυτιά τους στην επικοινωνιακή αντεπίθεση του Μεγάρου Μαξίμου και δεύτερον να βγάλουν χαρτί και μολύβι και να υπολογίσουν τι θα χάσουν από το εναπομείναν εισόδημα τους, όταν θα τεθούν σε εφαρμογή τα μέτρα που αποδέχτηκε και σύντομα θα προνομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
Περίπου ένα μισθό το χρόνο θα χάσουν οι εργαζόμενοι και μια σύνταξη οι συνταξιούχοι από τη σχεδιαζόμενη μείωση του αφορολογήτου, ενώ οι συντάξεις θα μειωθούν περαιτέρω, έως και 30%, μόλις καταργηθεί η προσωπική διαφορά. Όλα αυτά αναμένεται να ισχύσουν από το 2019, σύμφωνα τουλάχιστον με τις κυβερνητικές διαρροές, οι οποίες σε ελάχιστες των περιπτώσεων χαρακτηρίζονται από εγκυρότητα και αξιοπιστία. Όσο για το νέο αφήγημα των κυβερνώντων, ότι δηλαδή θα υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα, έτσι ώστε οι πολίτες να μην επιβαρυνθούν από τη νέα συμφωνία με τους δανειστές, νομίζουμε ότι και ο πλέον καλοπροαίρετος αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για ένα ακόμη επικοινωνιακό τρικ με διπλή στόχευση: τον περιορισμό των αντιδράσεων της κοινωνίας και την παροχή άλλοθι στην κυβερνητική πλευρά, ώστε να ψηφίσει ένα ακόμη επώδυνο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων.
Στην περίπτωση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δεν υπάρχουν ούτε ηθικά διλήμματα, ούτε κόκκινες γραμμές λόγω ιδεολογικών καταβολών. Είναι έτοιμοι να ψηφίσουν τα πάντα ώστε να παραμείνουν στην εξουσία όσο το δυνατό πιο πολύ και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να εφεύρουν ένα νέο παραμύθι που θα «πουλήσουν» στην κοινωνία σαν αντιστάθμισμα στον αγιάτρευτο πολίτικο αμοραλισμό τους. Στην προηγούμενη διαπραγμάτευση που έφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής, επικαλέστηκαν την αδιάλλακτη στάση των θεσμών ώστε να καλύψουν τη δική τους διαπραγματευτική ανεπάρκεια. Έτσι οδηγηθήκαμε δεμένοι χειροπόδαρα στο τρίτο μνημόνιο. Τώρα εφηύραν το παραμύθι των αντισταθμιστικών μέτρων που υποτίθεται ότι θα λάβουν για να ανακουφίσουν τους πολίτες από τη νέα λαίλαπα των μέτρων που έχουν αποδεχτεί.
Ας γνωρίζει ο κόσμος ότι όλα αυτά βρίσκονται υπό την αίρεση των δανειστών, οι οποίοι τα περασμένα Χριστούγεννα ανάγκασαν την κυβέρνηση να συμφωνήσει ότι δεν θα προχωρήσει ξανά σε μονομερείς ενέργειες, όπως αυτή για τη χορήγηση του εκτάκτου βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους. Αν δεχτούμε λοιπόν ότι οι φορολογούμενοι θα καταφέρουν και φέτος να είναι συνεπείς ως προς τις δυσβάστακτες υποχρεώσεις τους προς το κράτος, και πως θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για τα εξωφρενικά πλεονάσματα που απαιτούν οι εταίροι μας, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα γίνουν πράξη τα όσα υπόσχονται σήμερα με ανεύθυνο τρόπο οι κυβερνώντες, μόνο και μόνο για να μετριάσουν τις αντιδράσεις και να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση; Εκτός και αν έχουν συμβιβαστεί πλήρως με την ιδέα ότι τελειώνει σύντομα ο πολιτικός χρόνος τους και αποδέχτηκαν τη συγκεκριμένη συμφωνία έτσι ώστε να την υλοποιήσει η επόμενη κυβέρνηση, που με τη σειρά της θα εισπράξει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και στις μεθεπόμενες εκλογές θα καταποντιστεί, ώστε να αναρριχηθούν ξανά στην εξουσία οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
