Οι συνέπειες αυτών των ολέθριων πολιτικών επιλογών φαίνονται στην καθημερινότητα μας, παρά την προσπάθεια που καταβάλουν τα παπαγαλάκια της εξουσίας
Μετά το εφιαλτικό 2015, η κυβέρνηση βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε, εξαιτίας της στάσης της στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Σαν να μην διδάχτηκαν τίποτα απολύτως από τα λάθη εκείνης της περιόδου, όπου ανατέθηκε η βαριά ευθύνη των συζητήσεων με τους θεσμούς σε ανεπαρκή πολιτικά πρόσωπα, οι κυβερνώντες επαναλαμβάνουν το ίδιο έργο εφαρμόζοντας την αδιέξοδη στρατηγική της πολιτικής διαπραγμάτευσης, η οποία οδήγησε στα capital controls και βύθισε την οικονομία στο σημερινό τέλμα. Οι συνέπειες αυτών των ολέθριων πολιτικών επιλογών φαίνονται στην καθημερινότητα μας, παρά τη ξεδιάντροπη προσπάθεια προπαγάνδας την οποία καταβάλουν τα παπαγαλάκια της εξουσίας. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι υπάρχουν «κρυμμένοι άσσοι» στο μανίκι των ελλήνων υπουργών, οι οποίοι διαπραγματεύονται με τους εκπροσώπους των θεσμών, όσο και αν επιχειρούν να εμφανίσουν αυτούς τους «άσσους» ως αποτέλεσμα της σθεναρής αντίστασης της συγκυβέρνησης απέναντι στις εξωφρενικές διεκδικήσεις των δανειστών, η πραγματικότητα είναι εδώ για να τους διαψεύσει.
Όταν για παράδειγμα φουντώνουν ξανά τα σενάρια περί εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, και την ίδια στιγμή κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα όχι για να καθησυχάσουν τους πολίτες ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα Grexit, αλλά για να στηρίξουν επικίνδυνες ιδεοληψίες υπέρ της επιστροφής στη δραχμή, τότε εύκολα μπορεί να σκεφτεί ο απλός πολίτης ότι όχι μόνο διοικούν τη χώρα ανεύθυνοι και ανίκανοι ψευτοαριστεροί, αλλά ότι ίσως να υπάρχει οργανωμένο σχέδιο για την οικονομική της καταστροφή. Απέναντι σε αυτές τις φωνές της φαυλότητας, το Μέγαρο Μαξίμου τηρεί σιγήν ιχθύος και επαναλαμβάνει μονότονα, βάσει πληροφοριών κυβερνητικών κύκλων που ανακυκλώνουν τα ΜΜΕ, ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της, και πως πιέζει σε πολιτικό επίπεδο ώστε να ξεπεραστεί το αδιέξοδο.
Την ίδια ώρα, η κατάσταση στην πραγματική οικονομία είναι δραματική, και τα δεδομένα που προκύπτουν καθημερινά για το μέλλον της αγοράς επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις ότι ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο σημείο χωρίς επιστροφή. Αυτά τα δεδομένα δείχνουν να τα αγνοούν στο κυβερνητικό επιτελείο. Όπως επίσης και την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία, χωρίς ελπίδα και προοπτική για το μέλλον. Οι υγιείς δυνάμεις της χώρας είτε την έχουν εγκαταλείψει, είτε παραμένουν σε αδράνεια. Αντίθετα, κάνουν κουμάντο οι λαϊκιστές και αυτοί που έχουν αναπτύξει σχέση εξάρτησης με την εξουσία και τις καρέκλες τους. Πρόκειται για τα ίδια πολιτικά πρόσωπα, που πριν από δύο χρόνια μετέτρεψαν σε εφιάλτη για το λαό το παραμύθι το οποίο οι ίδιοι πούλησαν, προκειμένου να αναλάβουν τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας. Τώρα που έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο, εξαιτίας των δικών τους λαθών και εγκληματικών ολιγωριών, καθυστερούν όσο μπορούν την παραμονή τους στα κυβερνητικά έδρανα και δεν δίνουν την ευκαιρία στο λαό να διορθώσει το λάθος που έκανε τον Ιανουάριο του 2015. Όταν δηλαδή πίστεψε στα ψέματα τους για έξοδο από την κρίση και αντί για αυτό βρέθηκε μετά από δύο χρόνια αντιμέτωπος με την απόγνωση και την απελπισία, δέσμιος της δημιουργικής ασάφειας επικίνδυνων εξουσιολάγνων.
