Είναι ξεκάθαρο, ότι σε κεντρικό επίπεδο η πολιτεία επιχειρεί να περικόψει και άλλες δαπάνες για τη φαρμακευτική αγωγή που κοστίζει ακριβά
Υπάρχουν περιπτώσεις κρατικής αναλγησίας που απλά επιβεβαιώνουν την αίσθηση που έχουν οι πολίτες για τους εκάστοτε κυβερνώντες. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανήθικων αποφάσεων που λαμβάνονται με κουτοπόνηρο σκεπτικό και επιμελώς κρυμμένη στόχευση, χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, απλά και μόνο για να περισταλούν δαπάνες. Στον κατάλογο αυτών των απάνθρωπων αποφάσεων διεκδικεί περίοπτη θέση η ασύλληπτη οδηγία του ΕΟΠΥΥ να εγκρίνει τα πανάκριβα φάρμακα των καρκινοπαθών, εφόσον υπάρχει εκτίμηση του θεράποντα ιατρού για το προσδόκιμο όριο ζωής του ασθενούς! Η παρούσα συγκυβέρνηση θα μείνει στην ιστορία για μια σειρά αλλοπρόσαλλων επιλογών και για τα ατέλειωτα ψέματα που είπε στους πολίτες. Η επίμαχη οδηγία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας δίνει ωστόσο άλλο νόημα στην έννοια «κρατική αναλγησία», και αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση απάνθρωπης αντιμετώπισης ασθενών, οι οποίοι κρατιούνται στη ζωή τόσο από την ελπίδα, όσο και από τη φαρμακευτική αγωγή η οποία τους χορηγείται.
Μπορεί χθες το αρμόδιο υπουργείο να επιχείρησε να μαζέψει το θέμα που δημιουργήθηκε, αλλά η παρέμβαση του έγινε κατόπιν εορτής, και αφού προηγήθηκαν καταγγελίες από γιατρούς και συλλόγους καρκινοπαθών, όπως στην περίπτωση της Μαγνησίας, όπου η γενική γραμματέας του Συλλόγου Καρκινοπαθών έκανε λόγο για απαράδεκτη απόφαση, η οποία στερεί από τους ασθενείς την ελπίδα και μετατρέπει τους γιατρούς σε μάντεις, ενώ ο πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών μίλησε ξεκάθαρα για άθλιες πρακτικές, πίσω από τις οποίες κρύβεται η στόχευση της κυβέρνησης να δικαιολογηθούν επιπρόσθετες περικοπές στη φαρμακευτική δαπάνη. Ας μην ξεχνάμε το έγγραφο της διοίκησης του Νοσοκομείου Βόλου που διέρρευσε το περασμένο Φθινόπωρο, αναφορικά στη χορήγηση οδηγιών προς τους γιατρούς ώστε να συνταγογραφούν με φειδώ επειδή δεν επαρκούν οι δαπάνες για φαρμακευτική αγωγή, όπως επίσης και τις καταγγελίες καρκινοπαθών πριν από λίγες εβδομάδες για χημειοθεραπείες που αναβλήθηκαν επειδή δεν υπήρχαν επαρκείς ποσότητες ογκολογικών φαρμάκων.
Είναι ξεκάθαρο, ότι σε κεντρικό επίπεδο η πολιτεία επιχειρεί να περικόψει και άλλες δαπάνες για τη φαρμακευτική αγωγή που κοστίζει ακριβά, συμβάλει ωστόσο καθοριστικά στην παράταση της ζωής συνανθρώπων μας, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για το προσδόκιμο της επιβίωσης τους, αλλά δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη με το θάνατο, και το τελευταίο που χρειάζονται είναι να επιβαρύνεται η εύθραυστη ψυχολογία τους με επιστημονικά ανήθικες οδηγίες. Ούτε οι πιο μνημονιακοί υπουργοί υγείας δεν διανοήθηκαν να παίξουν με τις ζωές ασθενών. Αυτοί που τους διαδέχθηκαν και εξελέγησαν πουλώντας αριστεροσύνη και κοινωνική ευαισθησία, αποδείχθηκαν χειρότεροι ακόμη και από τις πλέον πολιτικά αποκρουστικές μορφές της κεντροδεξιάς.
