Παράλληλες πραγματικότητες

παράλληλες-πραγματικότητες-595444

Στην εικονική πραγματικότητα των κυβερνώντων ο ιδιωτικός τομέας μοιάζει να έχει και άλλες αντοχές

Στην οδυνηρή πραγματικότητα της αγοράς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες αδυνατούν να πληρώσουν τους φόρους και τις εισφορές τους προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Η καθημερινότητα τους είναι εφιαλτική, με τον τζίρο τους να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και την κατακόρυφη αύξηση των λειτουργικών τους εξόδων να μετατρέπεται σε πραγματική θηλιά για τις επιχειρήσεις τους. Στην εικονική πραγματικότητα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, η επιβολή και νέων δυσβάσταχτων φόρων, προκειμένου να κλείσουν οι μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού και να επιτευχθούν οι στόχοι για πλεονάσματα, αποτελεί αυτονόητη πολιτική επιλογή με καταστροφικά όμως αποτελέσματα για την πραγματική οικονομία. Στην οδυνηρή πραγματικότητα των εμπορών και των μικρομεσαίων βιοτεχνών η ασυνέπεια ως προς την εμπρόθεσμη καταβολή φόρων και ασφαλιστικών εισφορών έχει γίνει πλέον υποχρεωτική συνηθεία, ενώ αυτή η στάση αποτυπώνεται με αδιάψευστο τρόπο στα δημόσια έσοδα, που άρχισαν να τίθενται επικίνδυνα εκτός στόχων. Στην εικονική πραγματικότητα των κυβερνώντων ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος γονάτισε με τις αδιέξοδες πολίτικες τους, μοιάζει να έχει και άλλες αντοχές ώστε να πληρώσει τους εξωφρενικούς φόρους που επιβάλλονται κάθε τρεις και λίγο, ενώ ο στόχος του πλεονάσματος που επέβαλαν οι εταίροι ώστε να μας δώσουν κι άλλα δανεικά, είναι όχι απλά εφικτός αλλά προκύπτουν και δεσμεύσεις από τα πλέον επίσημα χείλη, ότι δεν θα υπάρξει πιθανότητα ενεργοποίησης του κόφτη δαπανών και λήψης και νέων επαχθών οικονομικών μέτρων.

Αυτές οι δυο πραγματικότητες που εξακολουθούν και βρίσκονται σε παράλληλη πορεία, ενισχύουν την εκτίμηση στην αγορά ότι όσο δεν συνειδητοποιούν οι ασκούντες την εξουσία πως οι αντοχές της πραγματικής οικονομίας έχουν εξαντληθεί, και η όποια φοροδοτική της ικανότητα έχει εκμηδενιστεί, τόσο θα φτάνουν πιο κοντά στο χείλος της καταστροφής οι άνθρωποι του επιχειρείν που κρατούν όρθιο το κράτος με τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν. Έχοντας να αντιμετωπίσουν μια κατά τεκμήριο εχθρική, ως προς τον ιδιωτικό τομέα πολιτική φιλοσοφία, παλεύουν με νύχια και με δόντια να αποφύγουν την πλήρη κατάρρευση.

Όσο όμως οι ίδιοι προσπαθούν να ξεπεράσουν τα καθημερινά εμπόδια της ληστρικής φορολογίας και της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας, τόσο τους βάζουν τρικλοποδιές, επιμένοντας σε μια καταστροφική οικονομική πολιτική. Από τη στιγμή βεβαίως που αυτή η πολιτική σχεδιάζεται, επιβάλλεται και ελέγχεται η εφορμογή της από τους δανειστές της χώρας, με αποκλειστικό σκοπό να διασφαλιστεί ότι θα επιστρέψουμε τα δανεικά, είναι λογικό οι συνέπειες της να οδηγούν σε καταστάσεις όπως αυτές που περιγράφονται πιο πάνω. Δεν είναι όμως καθόλου λογικό να εμφανίζονται οι αρμόδιοι υπουργοί ικανοποιημένοι από την πορεία των εσόδων, τη στιγμή που οι επτά στους δέκα επαγγελματοβιοτέχνες αδυνατούν να είναι συνεπείς ως προς την καταβολή των φορολογικών και ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων. Όπως επίσης δεν είναι λογικό να ελπίζουν τα ίδια κυβερνητικά στελέχη ότι με την ακατανόητη εμμονή τους σε ένα στρεβλό οικονομικό μοντέλο θα έρθει η ανάπτυξη.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου