Όλος αυτός ο παραλογισμός είναι απόρροια της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης να περισταλούν δαπάνες
Μια χώρα που υποβαθμίζει και απαξιώνει τις δομές εκπαίδευσης, οι οποίες σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών συμβουλευτικής και σχολικού προσανατολισμού στους μαθητές, δικαίως κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης, σύμφωνα πάντα με τις εκθέσεις αξιολόγησης που διενεργούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Κέντρου Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού Μαγνησίας που μεταφέρθηκε σε έναν χώρο όπου οι υπεύθυνοι της υπηρεσίας δεν μπορούν ούτε να στρίψουν, πόσο μάλλον να κάνουν τη δουλειά τους, και να καθοδηγήσουν σωστά τους αποφοίτους Γυμνασίου αναφορικά στην επιλογή του τύπου λυκείου όπου θα εγγράφουν μετά την αποφοίτηση τους από το Γυμνάσιο, ή τους μαθητές της β’ λυκείου που δεν έχουν κατασταλάξει για την κατεύθυνση που θα επιλέξουν, ώστε να πετύχουν στη συνέχεα την είσοδο τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπό τις σημερινές συνθήκες κάθε άλλο παρά μπορεί να επιτελέσει το έργο της η υπηρεσία του ΚΕΣΥΠ Μαγνησίας. Μάλιστα ο υπεύθυνος καθηγητής απειλεί με παραίτηση αν δε βρεθεί λύση στο αδιέξοδο.
Ήταν τόσο πρόχειρος ο σχεδιασμός για τη μεταστέγαση της υπηρεσίας, έπειτα από τη μεταφορά της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας στο κτήριο του πρώην Οργανισμού Καπνού, από το κτήριο τη οδού Γαλλίας, όπου συστεγαζόταν το ΚΕΣΥΠ, ώστε δεν ελήφθη υπόψη ούτε το ωράριο λειτουργίας της υπηρεσίας, η οποία για αντικειμενικούς λόγους μπορεί να δεχτεί τους μαθητές μόνο κατά τις απογευματινές ώρες. Τότε δηλαδή που το κτήριο της Δευτεροβάθμιας, στον μεταλλικό πύργο το συγκροτήματος Μουρτζούκου, είναι κλειστό! Με αυτά τα δεδομένα είναι περιττό να αναφερθούμε στην έλλειψη χώρων και τη καθυστέρηση στην εγκατάσταση βασικών υποδομών, όπως για παράδειγμα οι τηλεφωνικές γραμμές.
Όλος αυτός ο παραλογισμός είναι απόρροια της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης, να περισταλούν δαπάνες από ενοίκια για τη στέγαση υπηρεσιών του δημοσίου. Υπό αυτό το πρίσμα, όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει σωστή διαχείριση των υφιστάμενων δημόσιων υποδομών, έτσι ώστε να μην καταβάλλονται εξωφρενικά ποσά για ενοίκια σε ιδιώτες. Από αυτό όμως το σημείο, μέχρι την επιλογή χώρων, οι οποίοι είναι τουλάχιστον ακατάλληλοι και απαξιώνουν το ρόλο και το χαρακτήρα νευραλγικών δομών της δημόσιας εκπαίδευσης, υπάρχει τεράστια απόσταση. Ελπίζουμε ότι η περίπτωση του ΚΕΣΥΠ δε θα μετατραπεί σε ένα ακόμη σήριαλ όπως αυτό της στέγασης του Κέντρου Διαφοροδιάγνωσης στη Νεάπολη, που εξακολουθεί και λειτουργεί εδώ και πέντε χρόνια σε έναν χώρο ο οποίος δεν είναι προσβάσιμος από τα άτομα με αναπηρίες.
