Κάθε πρωί που οι γονείς των μαθητών στα 18ο και 29ο δημοτικά σχολεία Βόλου, στην οδό Λαρίσης, βλέπουν τα παιδιά τους να φεύγουν από το σπίτι για να πάνε στο σχολείο, τρέμει το φυλλοκάρδι τους, για το ενδεχόμενο κάποιου ατυχήματος εξαιτίας της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η οροφή του σχολικού συγκροτήματος. Αυτή η εκτίμηση κάθε άλλο παρά υπερβολική είναι, ενώ το περυσινό περιστατικό, όπου αποκολλήθηκε ένα μεγάλο τμήμα σοβά από την οροφή και έπεσε στο πάτωμα του πρώτου ορόφου λίγα δευτερόλεπτα αφού είχε περάσει από το σημείο μια εκπαιδευτικός, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Οι λέξεις είναι φτωχές ώστε να περιγράψουν το πρόβλημα στο εν λόγω σχολικό συγκρότημα, όπου φοιτούν 300 μαθητές των δύο δημοτικών σχολείων και άλλοι πενήντα των συστεγαζόμενων νηπιαγωγείων. Η ταράτσα εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα μόνωσης, με αποτέλεσμα τα νερά της βροχής, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, να διαπερνούν το τσιμέντο και να μπαίνουν στις τάξεις. Στα μπαλκόνια του σχολείου έχουν φανεί πλέον τα σίδερα του οπλισμού, ενώ σε ορισμένους διαδρόμους και τάξεις η κατάσταση είναι δραματική, κάθε φορά που βρέχει.
Η αλληλογραφία των συλλογών γονέων με τη δημοτική αρχή και κάθε άλλο αρμόδιο δεν απέδωσε. Το τελευταίο έγγραφο εστάλη τον προηγούμενο Νοέμβριο με την ελπίδα ότι τη φετινή σχολική χρονιά το πρόβλημα θα επιλυθεί. Δυστυχώς για τους μαθητές, τους δασκάλους τους και τους γονείς, τη Δευτέρα, που έγινε στο συγκεκριμένο σχολικό συγκρότημα ο επίσημος αγιασμός για τη νέα σχολική χρονιά, η εικόνα εντός και εκτός των δύο δημοτικών ήταν όπως και την τελευταία ημέρα της προμηνούμενης σχολικής χρονιάς. Η δικαιολογία του δήμου ότι δεν έγιναν οι απαιτούμενες παρεμβάσεις το φετινό καλοκαίρι επειδή άλλαξε ο νόμος για τις δημοπρασίες έργων στους δήμους και «πάγωσαν» όλες οι εργολαβίες στα σχολικά κτήρια δε μπορεί να σταθεί καθώς το πρόβλημα στην ταράτσα των 18ου και 29ου δημοτικών σχολείων υφίσταται εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια.
Πλέον, για τους δύο συλλόγους γονέων αρχίζουν και εξαντλούνται τα περιθώρια υπομονής. Η προσφυγή στη δικαιοσύνη κατά παντός υπευθύνου μοιάζει με μονόδρομο, από τη στιγμή που το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο. Αυτή η ιστορία μας έφερε στο μυαλό την αντίστοιχη περιπέτεια της σχολικής κοινότητας στο δημοτικό σχολείο Αλυκών, κοντά στην πλαζ, όπου επίσης η ταράτσα έσταζε και αντί να αποκατασταθεί το πρόβλημα συνολικά, κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια υδρορροή μέσα στο σχολείο για να οδηγούνται εκτός τα νερά της βροχής!
