Γιώργος Λαμπράκης: Τσακίζει κόκαλα η ανεργία

γιώργος-λαμπράκης-τσακίζει-κόκαλα-η-α-503694

Ιλιγγο και απελπισία εξακολουθούν να προκαλούν τα νέα στοιχεία του ΟΑΕΔ για τον αριθμό των ανέργων τόσο στην περιφέρεια Θεσσαλίας, όσο και στο νομό Μαγνησίας που σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ήταν το 2014 ο τρίτος νομός της χώρας σε ποσοστό ανέργων. Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Σχεδόν 20.000 άνεργοι σε ολόκληρο το νομό, πάνω από 15.000 στο Βόλο. Αυτό δείχνουν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ που προκύπτουν βάσει των καταγεγραμμένων ανέργων. Η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο οδυνηρή και αποτυπώνεται στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που υπολογίζει το συνολικό νούμερο των ανέργων στη χώρα μας κοντά στα 1.3 εκατομμύρια, τη στιγμή που ο ΟΑΕΔ τους υπολογίζει λίγο πάνω από τους 860.000 χιλιάδες.

Βεβαίως η κοινωνία δεν έχει ανάγκη τα στοιχεία των υπηρεσιών για να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Ιδίως σε μια περιοχή όπως η δική μας με ελάχιστες ευκαιρίες απασχόλησης και ακόμη λιγότερες προοπτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας. Τα όποια προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης ανακοινώνονται κατά διαστήματα, αφενός προσφέρουν παροδική ανακούφιση στα οδυνηρά συμπτώματα της βαριάς ασθένειας της ανεργίας και αφετέρου συμβάλουν στην αλλοίωση της πραγματικής εικόνας του προβλήματος, το οποίο έχει λάβει την τελευταία πενταετία εφιαλτικές διαστάσεις. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει έστω ένα άνεργο μέλος, ενώ σε χιλιάδες οικογένειες ο ένας και μοναδικός που εργάζεται είτε δεν πληγώνεται είτε λαμβάνει αποδοχές πείνας και εξαθλίωσης. Καμία ουσιαστική πολιτική απόφαση, κανένας ρεαλιστικός σχεδιασμός για την άμβλυνση του κορυφαίου σύγχρονου προβλήματος που τρώει σαν το σαράκι τα θεμέλια του ευαίσθητου κοινωνικού οικοδομήματος.

Η απλή καταγραφή της ανεργίας, δηλαδή η διαπίστωση του προβλήματος, προσφέρεται πλέον αποκλειστικά και μόνο για πολιτική εκμετάλλευση και για δημιουργία εντυπώσεων από όσους επιθυμούν να εξυπηρετήσουν τα μικροκομματικά τους ιδιοτελή συμφέροντα. Οι αιτίες του κακού που έχει βαθιές κοινωνικές και οικονομικές ρίζες, όχι μόνο δεν διερευνούνται από κανέναν αλλά δεν προκύπτουν καν προτάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανακούφιση των ανέργων. Κάποια προγράμματα ολιγόμηνης απασχόλησης ανέργων μέσω της επιδότησης των επιχειρήσεων, δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από ένα πενιχρό εισόδημα σε οικογένειες οι οποίες βρίσκονται σε οριακή κατάσταση. Παράλληλα, όσοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε αυτά τα προγράμματα μετατρέπονται χωρίς να το καταλάβουν σε ομήρους ενός συστήματος που υπάρχει για ανακυκλώνει μια αδιέξοδη πραγματικότητα. Τα πεντάμηνα προγράμματα, η επιδοτούμενη απασχόληση και τα σεμινάρια έναντι αμοιβής κρατούν εγκλωβισμένους χιλιάδες νέους ανθρώπους που έχουν την ψευδαίσθηση ότι κάποτε θα βρουν σταθερή δουλειά. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να ομαλοποιηθεί η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Να σταματήσουν τα ήξεις αφήξεις των εκάστοτε κυβερνητικών στελεχών και να χαραχθεί μια ενιαία στρατηγική προσέλκυσης επενδύσεων και στήριξης του πολύπαθου ιδιωτικού τομέα, μέσα από ένα σταθερό, δίκαιο και διαφανές φορολογικό καθεστώς. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις κάθε μήνα θα καταγράφονται και νέοι άνεργοι στις λίστες του ΟΑΕΔ, η απελπισία και η απόγνωση σε 100άδες χιλιάδες οικογένειες θα βαθαίνουν και τα πολιτικά στελέχη που εκλέγονται και ακριβοπληρώνονται για να δίνουν λύσεις στα εκρηκτικά προβλήματα της κοινωνίας θα συνεχίζουν να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα μέσα από τα τηλεοπτικά παράθυρα των βραδινών δελτίων ειδήσεων.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου