Η εφαρμογή του Νόμου 4061/2012 κατάργησε τα δικαιώματά τους
Επαναφορά του δικαιώματος εκμίσθωσης δημοσίων εκτάσεων γύρω από τη λίμνη Κάρλα με μειωμένο τίμημα ζητούν οι πρώην αλιείς του Κεραμιδίου, υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να αποκατασταθεί η αδικία που έγινε σε βάρος μας».
Ο Σύλλογος Αλιέων Κεραμιδίου μετράει εκατόν σαράντα επτά μέλη – πρώην ψαράδες της λίμνης Κάρλας. Η εφαρμογή του Νόμου του 2012 εκτόπισε τους πρώην αλιείς από τα κτήματα χωρίς να έχει καταβάλλει την παραμικρή αποζημίωση.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, Ευστάθιος Καλαμίδας, θυμάται ότι «είχαμε τις άδειές μας, τις βάρκες μας, τα εργαλεία μας. Το 1962 αποξήραναν τη λίμνη και χάσαμε τα περιουσιακά μας στοιχεία».
Μέχρι και πριν τρία χρόνια οι θιγόμενοι καλλιεργούσαν χωράφια με συμβολικό αντίτιμο. «Η πρώην Νομαρχία Μαγνησίας εκμίσθωνε 700 στρέμματα από 1.500 που είχε ξεκινήσει μετά την αποξήρανση. Μετά την εφαρμογή του επίμαχου Νόμου σταμάτησαν να μας εκμισθώνουν και αυτά τα λίγα στρέμματα» είπε ο ίδιος.
Οι προσφεύγοντες μετατράπηκαν τότε σε μπαλάκι μεταξύ των υπηρεσιών χωρίς κανένα αποτέλεσμα. «Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση απέρριψε την ένστασή μας κατά της απόφασης της πρώην Νομαρχίας, που καταργούσε τα δικαιώματά μας και μας παρέπεμπε στο υπουργείο Γεωργίας. Το υπουργείο Γεωργίας απάντησε ότι αρμόδιο για το πρόβλημά μας ήταν το Οικονομικών. Το υπουργείο Οικονομικών ανταπάντησε ότι αρμόδια είναι η Περιφέρεια…» εξήγησε ο κ. Καλαμίδας.
Ομως, για τους πρώην αλιείς της Κάρλας οι άδειες ψαρέματος ήταν περιουσιακό στοιχείο. Ο κ. Καλαμίδας εξηγεί ότι «μεταβιβάζονταν στις γυναίκες μετά το θάνατο του συζύγου. Ο Νόμος του 2012 έπληξε ανεπανόρθωτα τα δικαιώματά μας. Για τη θεώρηση των αδειών πληρώναμε το Δημόσιο δεκαετίες» συμπλήρωσε ο ίδιος.
Οι αλιείς Κεραμιδίου ζητούν παρέμβαση από κάθε αρμόδιο. Μετά τη σύσκεψη στο δημαρχείο Ρήγα Φεραίου πριν από δύο εβδομάδες αισιοδοξούν ότι η αδικία που έγινε σε βάρος τους ήρθε ο καιρός να αρθεί.
«Μας έδιωξαν βίαια από τη Κάρλα δύο φορές. Την πρώτη μας ανάγκασαν να αλλάξουμε επάγγελμα. Ψαρεύαμε στη λίμνη κάθε χρόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο. Είχαμε τις βάρκες μας, τα εργαλεία μας. Τα αφήσαμε όλα και αλλάξαμε δουλειά.
Τώρα μας λένε ότι δεν έχουμε κανένα απολύτως δικαίωμα. Εστω και αυτά τα 700 στρέμματα, δικαιούμαστε να τα καλλιεργούμε» κατέληξε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
