Για την ταμπακιέρα κουβέντα

για-την-ταμπακιέρα-κουβέντα-519107

Πλήθος πτυχών ξεδίπλωσε τις τελευταίες ημέρες στο Βόλο η ζωηρή συζήτηση για τη μελλοντική καύση από την ΑΓΕΤ ποσοτήτων RDF. Ο διάλογος ήταν ευρύς και δικαιολογημένα απασχόλησε έντονα, εφόσον πρόκειται για ένα ζήτημα που άπτεται του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

Μέχρι σήμερα ελάχιστοι μίλησαν για την καύση RDF από την ΑΓΕΤ, για τους πιθανούς κινδύνους σχετικά με το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, καθώς και τις ασφαλιστικές δικλείδες ασφαλείας, σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα: δύο επιστήμονες με διιστάμενες μεταξύ τους απόψεις στην πρόσφατη εκδήλωση της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας (Βαγ. Σπίθας, τοπογράφος μηχανικός, εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων και Αντ. Σωτηρίου, μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) και ο χημικός μηχανικός, πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ Μαγνησίας Αλ. Γούναρη, οι απόψεις του οποίου δημοσιεύονται σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.

Η άποψη του κ. Σωτηρίου -του ενός εκ των δύο προσκεκλημένων ομιλητών της Περιβαλλοντικής- πέρασε στον κάλαθο των αχρήστων… Μάλλον επειδή δεν «ταίριαζε» στις θέσεις της, καθώς ο επιστήμονας του Αριστοτέλειου ανέφερε ότι το RDF δεν είναι σκουπίδια, ότι είναι υπόλειμμα από απορρίμματα ανακύκλωσης, ότι για να μπορέσει να καεί θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας υλικό, που σημαίνει ότι θα πρέπει να έχει γίνει καλή επεξεργασία των ανακυκλώσιμων υλικών.

Ο ίδιος, όπως κατέγραψε το ρεπορτάζ του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, υποστήριξε ότι το RDF δεν επιβαρύνει το περιβάλλον αν γίνει σωστή θερμική επεξεργασία. «Στη Βιέννη υπάρχει εργοστάσιο μέσα στην πόλη που καίει σκουπίδια, λειτουργεί όμως με δεδομένα μέτρα ασφαλείας. Η προσέγγιση του προβλήματος είναι λανθασμένη. Η ΑΓΕΤ μπορεί να καίει όχι 100.000 τ. αλλά 1 εκατ. τ. αρκεί η καύση να γίνεται κάτω από συγκεκριμένους όρους και συνθήκες. Η τεχνολογία προχωρά και μας προστατεύει. Αρκεί να υπάρχει σωστή εφαρμογή και επίβλεψη», είπε χαρακτηριστικά.

Ανέφερε δε ότι η θερμική διαχείριση μπορεί να δώσει διέξοδο σε συνδυασμό με τις τεχνικά άρτιες λύσεις στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και επικαλέστηκε παραδείγματα απ’ όλον τον κόσμο που εισάγουν και καίνε σκουπίδια σε εργοστάσια ακόμη και μέσα στις πόλεις. «Οι μοναδικές ώρες που δεν κάνουν θερμική διαχείριση είναι η Ελλάδα και η Ρουμανία», σημείωσε και πρόσθεσε ότι οι εναλλακτικές δεν είναι πολλές.

Η τοποθέτησή του ήταν κόντρα σε όσα ισχυρίστηκε ο τοπογράφος – μηχανικός, εκπρόσωπος της ΠΑΝΔΟΙΚΟ Βαγγέλης Σπίθας. Είναι, όμως, σε παρόμοιο μοτίβο με τις επιστημονικές θέσεις του Αλ. Γούναρη, οι οποίες επίσης δεν έτυχαν ανάλογης προβολής και παρουσιάστηκαν στην προ ημερών συνάντηση φορέων στο ΤΕΕ Μαγνησίας, όπου όμως οι προσκλήσεις συμμετοχής σε ΜΜΕ ήταν επιλεκτικές…

Τα παραπάνω, σε επίπεδο επιστημονικής προσέγγισης ειδικών και «ειδικών», τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Κατά τα λοιπά, η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία σήκωσε ως σημαία το σύνθημα που «πουλάει», τρομοκρατεί και σπέρνει με ταχύτητες φωτός τον πανικό: «Καρκίνος» και «θάνατοι». Με ποια επιστημονικά στοιχεία; Άγνωστο. Με βάση ποια επιδημιολογική μελέτη; Μάλλον μ’ αυτή που ποτέ, τόσα χρόνια, δεν διεξήχθη.

Ένα από τα παράλογα των τελευταίων ημερών, η επιχειρούμενη σύνδεση της αύξησης των ποσοστών καρκίνου στο Βόλο, σύμφωνα με γιατρούς, με την καύση ενός υλικού, του RDF, το οποίο ακόμη δεν έχει πέσει για καύση…

Σε όλο αυτό το σκηνικό, πολλές ήταν οι φωνές, θεσμικές και μη, οι οποίες αναζήτησαν ειλικρινείς απαντήσεις για πραγματικούς κινδύνους, στην κατεύθυνση εντοπισμού προβλημάτων και κατά συνέπεια λύσεων.

Όποιος όμως δεν έσπευσε να υιοθετήσει χωρίς δεύτερη σκέψη την «γραμμή» του Κ. Βολιώτη είναι ψεύτης και ανυπόστατος. Επιχειρήματα για να αποδείξουν τις συνεχιζόμενες συκοφαντίες έναντι του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ δεν έχουν παρουσιαστεί. Ούτε μιλιά για την ταμπακιέρα και την εντελώς διαφορετική στάση που τήρησε με το εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών στη Βιομηχανική το 2011.

Δεν μας εκπλήσσει ο Κ. Βολιώτης, μιλώντας πίσω από τον τίτλο της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας με τη στάση που επέλεξε. Η τακτική «πες, πες κάτι θα μείνει» ακολουθείται επί πολλά χρόνια από την πλευρά του και σαφώς δεν χαρακτηρίζει το σύνολο των μελών της Περιβαλλοντικής, αλλά έχει συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο.

Μόνο που για την περίπτωση του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ δεν πρόκειται να μείνει τίποτε. Πολύ απλά, διότι δεν υπάρχει, πέρα από την καταγραφή πραγματικών -χωρίς διάψευση μία εδώ και μία εβδομάδα- γεγονότων.

Αρέσουν ή όχι, έτσι τα κατέγραψε το ρεπορτάζ. Τώρα, όσοι μιλούν για «παπαγαλάκια», καλύτερα ας μαζέψουν τα φτερά τους, διότι ας μην ξεχνούν ότι πολλοί μπορούν να κελαηδήσουν…

Στυγνές απειλές, πάντως, που εκτοξεύονται, και οι φασίζουσες νοοτροπίες που θέλουν ως ψεύτη όποιον παρουσιάζει μια άλλη άποψη και θέση από τη δική τους, προειδοποιούμε ότι δεν θα βρουν πρόσφορο έδαφος.

Σχετικά αρθρα:

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου