Εργατικό δυναμικό δύο ταχυτήτων

εργατικό-δυναμικό-δύο-ταχυτήτων-116812

Είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο, η διαφορά των αποδοχών και των συνθηκών εργασίας να προκαλεί αντιδράσεις και δυσαρέσκεια, αφού το εργατικό δυναμικό της χώρας είναι «μοιρασμένο» σε πατρικίους και πληβείους

Η είδηση μπορεί να πέρασε στα ψιλά τις προηγούμενες μέρες, παρότι ενδιαφέρουσα. Το 2018 είναι έτος μισθολογικών ωριμάνσεων και αυξήσεων για τους δημοσίους υπαλλήλους. Χαράς ευαγγέλια για τον δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο, που σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες επαγγελματικές τάξεις θα δει τα εισοδήματά του να αυξάνονται.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο δημόσιος σε σχέση με τον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα απολαμβάνει κατιτίς παραπάνω. Όπως άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως η εκάστοτε κυβέρνηση σπεύδει στον δημόσιο τομέα να βρει αποκούμπι, αφού αποτελεί μία υπολογίσιμη εκλογική πελατεία στην οποία στηρίχθηκαν επί χρόνια ολόκληρα κυβερνήσεις και κυβερνήσεις.

Με τις νέες αυξήσεις λοιπόν αντιλαμβάνεται ο καθένας πως θα ανοίξει ακόμη περισσότερο η ψαλίδα μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

Από την ανάλυση των στοιχείων μέχρι τώρα, όσον αφορά τους μισθούς αλλά και την απασχόληση, ο μέσος μισθός στον δημόσιο είναι κατά 38% υψηλότερος από ό,τι στον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με απολογιστικό δελτίο του ΣΕΒ, το πρώτο τρίμηνο του 2017 οι μισθωτοί του δημόσιου τομέα ήταν 806,2 χιλιάδες, αριθμός που αντιστοιχεί στο 51% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, που συνολικά είναι 1. 585.000 εργαζόμενοι. Ουσιαστικά δηλαδή, είναι το 34% του συνόλου των μισθωτών. Την ίδια ώρα στην οικονομία δραστηριοποιούνται 1.246.600 άτομα σε ατομικές επιχειρήσεις και ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

Ο πρώτος καθαρός μηνιαίος μισθός είναι 777 ευρώ για τον εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα και 1.075 ευρώ για τον εργαζόμενο στον δημόσιο. Ανάλογες διαφορές καταγράφονται και στα επόμενα κλιμάκια.

Την ίδια ώρα, οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα στο πρώτο εξάμηνο του 2017 αυξάνονται ετησίως κατά 2% και στον δημόσιο κατά 1,6%, ενώ οι αυτοπασχολούμενοι αυξάνονται κατά 2%.

Τα παραπάνω στοιχεία συνηγορούν πως η απασχόληση αυξάνει χωρίς όμως αύξηση μισθών.

Είναι πασιφανές, ότι σε δυσμενέστερη θέση όσον αφορά στους μισθούς βρίσκονται οι ιδιωτικοί υπάλληλοι σε σχέση με τους δημόσιους, με την «ψαλίδα» μεταξύ των μισθών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα να διευρύνεται διαρκώς.

Η ψαλίδα που έχει ανοίξει, μοιραία δημιουργεί συνθήκες «κοινωνικού αυτοματισμού». Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και πολύ περισσότεροι οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται σε πολύ χειρότερη θέση και δικαίως αγανακτούν όταν αντιλαμβάνονται πως οι μεν είναι καταδικασμένοι στην ανεργία, και οι δε υποχρεωμένοι να εργάζονται σε όλο και πιο δυσμενείς συνθήκες, ώστε να συντηρείται ο δημόσιος τομέας και κατ’ επέκταση ο κρατικός μηχανισμός.

Έτσι είναι απολύτως λογικό και αναμενόμενο, η διαφορά των αποδοχών και των συνθηκών εργασίας να προκαλεί αντιδράσεις και δυσαρέσκεια, αφού το εργατικό δυναμικό της χώρας είναι «μοιρασμένο» σε πατρικίους και πληβείους

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου