Τα βάρη μεταφέρονται κυρίως στους νέους με πολύ σκληρά αλλά ανεπαρκή μέτρα ως προς το οικονομικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα χρόνια
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτοί που θα «πληρώσουν» τα σπασμένα του ασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου είναι οι νέοι συνταξιούχοι. Και ενδεχομένως η κυβέρνηση να εκτιμά ότι μέσα από τις περικοπές που προβλέπονται για τους νέους συνταξιούχους θα ισορροπήσει οικονομικά ο ΕΦΚΑ, οι περισσότεροι όμως εκτιμούν ότι και πάλι δεν πρόκειται να διασφαλιστεί η πολυπόθητη βιωσιμότητα, κι αυτό για δύο ακόμη λόγους:
Πρώτον, γιατί τα βάρη μεταφέρονται κυρίως στους νέους με πολύ σκληρά αλλά ανεπαρκή μέτρα ως προς το οικονομικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Δεύτερον, γιατί το νέο τοπίο οδηγεί σε ένα προνοιακό σύστημα, καθόλου ελκυστικό και φιλικό στον πολίτη και τον εργαζόμενο, αφού μετατρέπεται σε ένα ασφαλιστικό σύστημα με υψηλές εισφορές και δυσανάλογα χαμηλές παροχές.
Οι κύριες συντάξεις μπορεί προς το παρόν να μη μειώνονται οριζόντια, όμως το εισόδημα του συνταξιούχου και κάθε πολίτη δέχεται ένα ακόμη μεγάλο πλήγμα, μέσα από τις μεγάλες μειώσεις των επικουρικών συντάξεων, του εφάπαξ βοηθήματος αλλά και τις νέες αυξήσεις των έμμεσων και άμεσων φόρων.
Και το κυριότερο, ενδεχόμενο είναι αυτό το επίπεδο που διαμορφώνεται για τις νέες συντάξεις και είναι χαμηλότερο κατά περίπου 20% σε σχέση με τις σημερινές, πολύ σύντομα να επεκταθεί σε όλους τους συνταξιούχους.
Για αυτό και έχει εξελιχθεί σε πραγματικό εφιάλτη για πολλούς εν δυνάμει συνταξιούχους ο νέος νόμος. Από τη μία μέρα στην άλλη βρέθηκαν κυριολεκτικά εκτός «νυμφώνος» και επί ξύλου κρεμάμενοι, αφού για δύο και τρεις μέρες διαφορά χάνουν μέχρι και 200 ευρώ από τη σύνταξη που υπολόγιζαν ότι θα πάρουν, έχοντας φυσικά πληρώσει τις αντίστοιχες εισφορές αφενός, και αφετέρου έχοντας συμπληρώσει εργασιακό βίο 30 και 35 χρόνων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι κυρίως στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, πλέον ακόμη και υπάλληλοι με ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα παραμένουν στις θέσεις τους αξιοποιώντας έτσι τις καλύτερες αποδοχές, και όχι μία σύνταξη που υπολογίζεται με βάση την εθνική σύνταξη των 384 ευρώ προς το παρόν, διότι από το 2018 προβλέπονται και άλλες αλλαγές που σήμερα ακόμη δεν μπορεί να είναι προβλέψιμες.
Για αυτό και με βάση τα παραπάνω ασφαλώς και κανένα νόημα δεν έχει εάν είναι βιώσιμος ο νέος Ενιαίος Φορέας, αφού συνταξιούχοι και εργαζόμενοι από τους οποίους «αιμοδοτείται», έχουν ήδη οικονομικά καταρρεύσει.
