Πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που συλλήβδην λιθοβολούν όλους όσοι ασχολούνται με την πολιτική και τα κοινά, παρότι οι ίδιοι δεν τολμούν να «εκτεθούν» ούτε στο σύλλογο της γειτονιάς τους για να αναμετρηθούν με το μπόι τους.
Παρακολουθώντας προχθές το βράδυ το ολονύχτιο μαραθώνιο ρεπορτάζ της τηλεόρασης του SKAI, τρόμαξα περισσότερο, όχι τόσο από τις πύρινες φλόγες που ξεπηδούσαν από παντού, καίγοντας τα πάντα στο διάβα τους, όσο για την πολυπραγμοσύνη ορισμένων πολιτών – τηλεθεατών.
Εκμεταλλευόμενοι το κάλεσμα του καναλιού να συμμετέχουν στη μάχη της ενημέρωσης, παρέχοντας χρήσιμες πληροφορίες, άδραξαν την ευκαιρία και έβγαλαν το άχτι τους επί παντός επιστητού.
Από τον καναπέ του σπιτιού και την δροσιά του air condition λοιπόν, ορισμένοι άστραψαν και βρόντηξαν: Κατά των πυροσβεστών ότι «έχασαν» την μπάλα, κατά των δημάρχων ότι «δεν ήταν προετοιμασμένοι», κατά της Αστυνομίας και του στρατού, επειδή «δεν μπορούσαν να συντονίσουν» και άλλα τέτοια πικρόχολα σχόλια.
Ορισμένοι μάλιστα -ευτυχώς λίγοι- θυμήθηκαν και τα μνημόνια και ας μην έχουν κατεβεί ποτέ στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για την λαίλαπα των μέτρων. Ευτυχώς οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, παρενέβαιναν εγκαίρως, στρέφοντας την κουβέντα στο ζητούμενο, που ήταν να συγκεντρωθούν πληροφορίες, οι οποίες θα βοηθούσαν τις αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν καλύτερα το έργο τους.
Διότι αυτό είχε σημασία την ώρα… της κρίσης και που δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν, κάθε φορά που εκδηλώνεται μία φυσική καταστροφή, όσοι σπεύδουν να μιλήσουν εξ’ ονόματος των πολιτών και μετατρέπονται σε δημόσιους κατήγορους της Πολιτείας, των πυροσβεστών, των δημοτικών υπαλλήλων, των αστυνομικών, του στρατού, των τοπικών αρχόντων.
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι κάθε φορά που ξεσπάει ο χιονιάς, αντί να βγούνε να καθαρίσουν το πεζοδρόμιό τους, λοιδορούν τους δημοτικούς υπαλλήλους και τις δημοτικές αρχές ότι «πιάστηκαν στον ύπνο». Πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που συλλήβδην λιθοβολούν όλους όσοι ασχολούνται με την πολιτική και τα κοινά, παρότι οι ίδιοι δεν τολμούν να «εκτεθούν» ούτε στο σύλλογο της γειτονιάς τους για να αναμετρηθούν με το μπόι τους.
Καθώς είναι ανάγκη να φυλάμε το νου μας από την αγνωσία, όπως έλεγαν οι αρχαίοι, έτσι παρομοίως είναι ανάγκη να τον φυλάμε ακόμη και από την πολυπραγμοσύνη, την αντίθετή της αγνωσίας.
Μόνο έτσι ως πολίτες μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι.
