Το ζήτημα της πλήρωσης των θέσεων υγειονομικού χαρακτήρα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα οργανωμένο σχέδιο
Το πρόβλημα της πλήρωσης των θέσεων με αγροτικούς γιατρούς ειδικά σε νησιωτικές περιοχές, ορεινά χωριά και απομακρυσμένες κοινότητες, είχε πάντα περίοπτη θέση στο ρεπορτάζ υγείας. Και αυτό διότι διαχρονικά οι κάτοικοι αυτών των περιοχών αισθάνονταν και αισθάνονται αδικημένοι. Πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Πολλοί αγροτικοί γιατροί επιλέγουν να σταματήσουν το αγροτικό για να κάνουν ειδικότητα αφού το επιτρέπει ο νόμος. Άλλοι πάλι επιλέγουν για ένα διάστημα τη θέση που έχει προκηρυχθεί, στην πορεία όμως εγκαταλείπουν, διότι τους παρουσιάστηκε μία άλλη πιο ελκυστική ευκαιρία επαγγελματικής αποκατάστασης ή διότι αποφασίζουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι μπορεί να γίνουν θαύματα από τη μία μέρα στην άλλη, ή πως με ένα μαγικό ραβδί μπορεί να επιλυθούν όλα, πιστεύουμε όμως πως το ζήτημα της πλήρωσης των θέσεων υγειονομικού χαρακτήρα, τόσο στη νησιωτική Μαγνησία όσο και στην ηπειρωτική χώρα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα οργανωμένο σχέδιο, που θα βασίζεται κυρίως στην πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.
Οι αγροτικοί, οι επικουρικοί αλλά και οι εκ περιτροπής γιατροί που μεταφέρονται από άλλα Κέντρα Υγείας για να καλύψουν κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες τις ανάγκες ειδικά των νησιών, αποτελούν μία προσωρινή λύση, που δεν αντιμετωπίζει όμως το πρόβλημα στη ρίζα του. Και γνωρίζουμε, διότι στην Ελλάδα όλοι ζούμε, πως σε αυτή τη χώρα δυστυχώς ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.
Αν δεν γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, θα προκύπτουν πάντα μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα. Υπάρχουν βέβαια, οι περιορισμοί του μνημονίου, όσον αφορά τις προσλήψεις. Μπορεί ωστόσο η λύση να έρθει, αν περικοπούν ορισμένες από τις θέσεις μετακλητών, που όπως διαβάζουμε κατακλύζουν τα υπουργεία, αν είναι να ενισχυθούν Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία.
Είναι ένα θέμα που θα πρέπει να δει το Υπουργείο Υγείας, διευρύνοντας ενδεχομένως -και γιατί όχι- ακόμη και αυτά τα κίνητρα τα οικονομικά, που δίνει για να προσελκύσει γιατρούς ώστε να απασχοληθούν σε άγονες περιοχές.
Αν τα νοσοκομεία μας, τα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερειακά Ιατρεία, δεν ενδυναμωθούν συστηματικά και γρήγορα, οι δύσκολες ώρες για το ΕΣΥ θα συνεχιστούν, γιατί πολύ απλά με υποχρηματοδοτούμενη υγεία δεν μπορεί να υπάρξει «γιατρειά».
