Τα εργασιακά στη βάση της διαπραγμάτευσης

τα-εργασιακά-στη-βάση-της-διαπραγμάτε-509158

Είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις συμφωνία, με την οποία να ακυρώνονται οι ρυθμίσεις που αφορούν σε όλη την περίοδο που η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής

Από τη μια πλευρά οι θεσμοί απαιτούν αλλαγές για τις οποίες δεν υπάρχει λογική. Καμιά εργοδοτική οργάνωση στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα με το καθεστώς των απολύσεων ή με το πλαίσιο προκήρυξης των απεργιών, ούτε έχει τεθεί τέτοιο θέμα από την πλευρά τους. Άλλα είναι τα προβλήματα για τις επιχειρήσεις και αυτά έχουν να κάνουν με την αδυναμία του τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει, με το έλλειμμα ρευστότητας, με τη συνεχή λιτότητα που μειώνει την κατανάλωση, με την υπερφορολόγηση, με τις αδυναμίες της Δημόσιας Διοίκησης και άλλα πολλά.

Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση φαίνεται να έχει υπερεκτιμήσει τη σημασία των συλλογικών συμβάσεων με την προηγούμενη μορφή τους, ως άμεσο μέτρο εφαρμογής.

Όμως, όπως εκτιμούν άνθρωποι που γνωρίζουν και από προηγούμενες διαπραγματεύσεις, το μεγάλο πρόβλημα της απορρύθμισης στην αγορά εργασίας δεν μπορεί να λυθεί ακόμη και με το πιο φιλεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, όταν επικρατούν αυτές οι συνθήκες στην οικονομία, με την ανεργία σταθεροποιημένη σε επίπεδα άνω του 23%.

Είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις συμφωνία, με την οποία να ακυρώνονται οι ρυθμίσεις που αφορούν σε όλη την περίοδο που η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Καλά κάνει η κυβέρνηση και το προσπαθεί, όμως πολύ δύσκολα όσο και αν συμφωνεί ο κ. Γούνκερ ή ο κ. Τούσκ, η διαπραγμάτευση θα εστιαστεί στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και μόνο. Και αυτό, όπως διάβαζα χθες σε μία παρέμβαση του πρώην υπουργού Γ. Κουτρουμάνη, διότι υπάρχουν χώρες που έχουν επί της ουσίας ελεύθερο καθεστώς απολύσεων. Όμως στη Δανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία και σε άλλες χώρες ο άνεργος προστατεύεται με ικανοποιητικό εισόδημα και με ένα οργανωμένο κοινωνικό κράτος, κάτι που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα εδώ και χρόνια.

Υπάρχουν επίσης χώρες που οι επιχειρησιακές συμβάσεις αποτελούν τον κορμό των συλλογικών συμβάσεων, όπως στη Γερμανία, αλλά εκεί λειτουργούν πολλές επιχειρήσεις με εκατοντάδες ή και χιλιάδες εργαζόμενους. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην Ελλάδα, όπου πάνω από το 97% των επιχειρήσεων απασχολεί μέχρι 20 εργαζόμενους.

Με αυτά τα δεδομένα είναι λογικό οι εργασιακές σχέσεις που βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο των συζητήσεων μεταξύ κυβέρνησης και εκπροσώπων των δανειστών να αποτελούν αγκάθι στη διαπραγμάτευση. Για αυτό και είναι πολλά τα ερωτηματικά για το πώς θα κλείσει αυτό το μέτωπο, που για τους εργαζόμενους είναι κυρίαρχο.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου