Τα «αποπαίδια»

τα-αποπαίδια-542567

Είναι απάνθρωπο να υπάρχουν επαγγελματίες που δούλεψαν 20 και 30 χρόνια και τώρα να είναι στο περίμενε, διότι δεν έχουν να πληρώσουν τον ασφαλιστικό τους φορέα

To KEAO «βρέχει ραβασάκια», την ώρα που έμποροι ζητούν «πάγωμα» των οφειλών και διατήρηση της ασφαλιστικής κάλυψης μέχρι να καταφέρουν να ανακάμψουν. Οι περισσότεροι οφείλουν από 5.000 έως 10.000 ευρώ, το λιγότερο, και δηλώνουν ότι δεν είναι σε θέση να υπογράψουν οποιαδήποτε ρύθμιση, αφού δεν έχουν χρήματα για να αποπληρώσουν τις οφειλές τους.

Ορισμένοι από τους οφειλέτες πρέπει να προχωρήσουν σε ρύθμιση κάτω από όρους πανικού, μέχρι 60 δόσεις, και δεν έχουν άδικο όταν τονίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να πληρώσουν αυτά τα χρήματα, τη στιγμή που δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν τις τρέχουσες οφειλές τους προς τον Οργανισμό.

Έτσι το αποτέλεσμα είναι μηδενικό , σχεδόν καταστροφικό για τους περισσότερους επαγγελματίες. Όμως δεν είναι δυνατόν να σύρονται 500.000 και πλέον έμποροι στην καταστροφή, όταν οι άνθρωποι αυτοί μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν συνεπείς στις ασφαλιστικές τους εισφορές κρατώντας ζωντανό το ταμείο τους αλλά και τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Πρέπει να βρεθεί μία βιώσιμη λύση, ενδεχομένως με περισσότερες δόσεις αποπληρωμής, και προσωρινό πάγωμα των ληξιπρόθεσμων. Οι έμποροι έχουν σχέδιο και ρεαλιστική πρόταση για τη λύση του προβλήματος, η οποία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη λύση του αδιεξόδου και οι επαγγελματίες να μπορέσουν να πάρουν μία ουσιαστική ανάσα.

Είναι απάνθρωπο να υπάρχουν επαγγελματίες που δούλεψαν 20 και 30 χρόνια να είναι στο περίμενε, διότι δεν έχουν να πληρώσουν τον ασφαλιστικό τους φορέα.

Τα προβλήματα δεν λύνονται ούτε με μπιλιετάκια, ούτε με ασφυκτικούς χρονικούς περιορισμούς, ούτε φυσικά με καταδίκες.

Είναι ανεπίτρεπτο η κοινωνική ασφάλιση από αγαθό και υποχρέωση του κράτους απέναντι στον επαγγελματία να μετατρέπεται σε βρόχο φοροεισπρακτικού μηχανισμού, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνει την επιβίωση των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των μικρών.

Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να παρέμβει μέσα από τα θεσμικά της όργανα για να βρεθεί μία λύση σε αυτό το θέμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και πριν τα λουκέτα πολλαπλασιαστούν. Ο κάθε ασφαλιστικός φορέας ασφαλώς έχει υποχρέωση να κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να είναι βιώσιμος. Σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης όμως, όπως αυτή που βιώνει η χώρα, με τους επαγγελματίες να δεινοπαθούν εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας και της μηδενικής αγοραστικής δύναμης, οι αποφάσεις που θα πρέπει να λαμβάνονται θα πρέπει να έχουν ως πρώτο και κυρίαρχο κριτήριο, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Στο κάτω-κάτω για επαγγελματίες πρόκειται, που μέχρι πρότινος αποτελούσαν τους οικονομικούς αιμοδότες της κοινωνικής ασφάλισης. Σήμερα δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως «μπαταχτσήδες» επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις εισφορές τους.

Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται ως αποπαίδια όσοι μέχρι πρότινος αποτελούσαν τη «ραχοκοκαλιά» της εθνικής οικονομίας.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου