Με το καλημέρα, ο ΕΦΚΑ ξεκινάει με πολλά πρακτικά προβλήματα
Δεν ξέρω από πού αντλούσε την αισιοδοξία του ο πρώην υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, όταν εισηγούνταν το νέο ασφαλιστικό, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα.
Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας με αφορμή τη σύσταση και λειτουργία (από αρχές Ιανουαρίου) του νέου ενιαίου ασφαλιστικού φορέα, δείχνουν ότι εν τη γεννέσει του το νέο ταμείο έχει ήδη μπει σε περιπέτειες, καθώς κάθε ημέρα που περνά γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής η δυσκολία που έχει στην εφαρμογή του ο νέος ασφαλιστικός νόμος, ιδιαίτερα στον τομέα των ασφαλιστικών εισφορών.
Υπάρχουν ζητήματα που φαίνονται τεχνικά, αλλά είναι πολύ ουσιαστικά, και υπάρχουν και άλλα που αφορούν συνολικά το αποτέλεσμα από το όλο εγχείρημα.
Μάλιστα, πέραν του μεγάλου παθητικού στα οικονομικά του με το καλημέρα, ο ΕΦΚΑ ξεκινάει με πολλά πρακτικά προβλήματα.
Στα αδιευκρίνιστα σημεία εντοπίζεται τόσο το ζήτημα της πραγματικής αναγνώρισης του τύπου της εργασιακής σχέσης (εξαρτημένη εργασία ή διαρκής παροχή υπηρεσιών), όσο και η δυνατότητα του Δημοσίου να γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό των εργοδοτών κάθε ασφαλισμένου.
Όσο για τις ανησυχίες για επερχόμενες απολύσεις εργαζομένων στους ασφαλιστικούς φορείς που αντικατέστησε ο ΕΦΚΑ, λόγω των συγχωνεύσεων θέσεων εργασίας, ο αρμόδιος επί του θέματος κ. Πετρόπουλος δήλωσε πως «κανείς δεν περισσεύει» όμως γνωρίζουμε όλοι που έχουν καταλήξει και άλλες φορές ανάλογες δεσμεύσεις.
Η γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών πάντως περί του νέου φορέα κοινωνικής ασφάλισης, το 59% δηλώνει ότι γνωρίζει από ελάχιστα έως καθόλου τον τρόπο λειτουργίας του, δείχνει την προχειρότητα και βιασύνη με την οποία τέθηκε σε εφαρμογή ο νέος φορέας, που υποτίθεται ότι εγγυάται τις συντάξεις μας.
Tα τελευταία χρόνια καταγράφεται μία σημαντική επιδείνωση των συνθηκών του ασφαλιστικού συστήματος, καθιστώντας αναγκαία τη λήψη άμεσων μέτρων, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά του.
Εύλογα λοιπόν μπορεί να τεθεί το ερώτημα: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αντιμετωπιστεί κατά ουσιαστικό τρόπο το ασφαλιστικό ζήτημα, έτσι ώστε να δίνει την αίσθηση της ασφάλειας σε βάθος χρόνου, τόσο στους εργαζόμενους όσο και στους εργοδότες, και, ταυτόχρονα, να συνεισφέρει μέσα από τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην έξοδο της χώρας από την ύφεση στην οποία είναι βυθισμένη από το 2008;
