Η οικονομική κρίση έχει ξεσπιτώσει ολόκληρες οικογένειες, που αφήνουν πίσω τα πάντα προκειμένου να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη.
Την ώρα που υποτίθεται ότι η χώρα προσπαθεί να βρει το βηματισμό της , αυξάνονται οι Έλληνες που γίνονται οι νεομετανάστες της Ευρώπης και των άλλων τεσσάρων ηπείρων, αναζητώντας μία καλύτερη τύχη.
Η οικονομική κρίση έχει «ξεσπιτώσει» ολόκληρες οικογένειες, που αφήνουν πίσω τα πάντα προκειμένου να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη. Με μία βαλίτσα στο χέρι αναζητούν, κυρίως σε χώρες της Ευρώπης όπου ακόμη η οικονομία αντέχει, για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους και να εξασφαλίσουν ένα επίπεδο διαβίωσης που θα τους επιτρέπει τουλάχιστον να ελπίζουν ότι μπορεί κάποια στιγμή να τα καταφέρουν.
Οι περισσότεροι αναζητούν στο εξωτερικό τη «λύτρωση» ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε υποχρεώσεις που δημιούργησαν, και στις οποίες εξαιτίας της κρίσης πλέον δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Περισσότεροι από 150.000 Έλληνες επιστήμονες μέχρι σήμερα έχουν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Παρά τα πολλά πτυχία, τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά που έχουν αποκτήσει όχι μόνο δεν μπορούν να βρουν δουλειά πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους αλλά ούτε καν σε κάποιο άλλο αντικείμενο.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι σχεδόν οι μισοί από τους επιστήμονες που μεταναστεύουν έχουν αποκτήσει τα πτυχία τους από τα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.
Όταν πριν από λίγα χρόνια ορισμένοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας ότι η χώρα μας κινδυνεύει να ερημώσει, και ότι φεύγουν σιγά- σιγά τα «μυαλά» από την Ελλάδα προκειμένου να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού, κάποιοι τους κατηγορούσαν ως λαϊκιστές.
Σήμερα πλέον αποτελεί μία παγιωμένη κατάσταση, που δυστυχώς αντί να μειώνεται συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αιμορραγία που υφίσταται η χώρα μας, σε μία περίοδο μάλιστα που οι επιστήμονες χρειάζονται.
Κανείς όμως, όσο επικρατεί αυτή η χαώδη κατάσταση στη χώρα, που δεν έχει να κάνει μόνο με την οικονομία, δεν έχει το δικαίωμα να απαιτήσει από αυτούς τους νέους ειδικά ανθρώπους να παραμείνουν εδώ και να μαραζώσουν. Όσο δεν δίνονται ευκαιρίες σε αυτά τα παιδιά τόσο θα διογκώνεται το κύμα φυγής.
Η Πολιτεία οφείλει να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να ανακόψει αυτή την αρνητική κατάσταση. Να τους δώσει ευκαιρίες, να ανοίξει νέους δρόμους, να αναπτύξει νέους τομείς, να επενδύσει στην καινοτομία, την έρευνα, την τεχνολογία. Να δώσει νέα πνοή και νέα προοπτική σε τομείς της οικονομίας όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, ο τουρισμός, η ναυτιλία, ο πολιτισμός και, γιατί όχι, να φέρει πίσω αυτούς που ήδη έφυγαν αναζητώντας κάτι καλύτερο. Για αυτό όμως αυστηρή προϋπόθεση είναι να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο δράσης το οποίο όλο το ακούμε αλλά δεν το βλέπουμε. Όλοι παραμένουν κολλημένοι στην ανάγκη της δημοσιονομικής προσαρμογής και στους αριθμούς, και έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα προτεραιότητες όπως αυτή της εθνικής ανασυγκρότησης. Για αυτό και εάν συνεχίσουμε έτσι δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε ευοίωνο μέλλον ως χώρα και ως λαός. Και τα λαμπρά μυαλά θα συνεχίσουν να ξενιτεύονται προσφέροντας τις γνώσεις και το μεράκι τους σε ξένες χώρες, γιατί η Ελλάδα δεν στάθηκε ικανή να τα κρατήσει στον τόπο τους.
