Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Υπουργός Οικονομικών είναι ο «αρχηγός» της ομάδας των «53» της αντιπολίτευσης μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ
Μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής Τσακαλώτου, εκτιμώ ότι ελάχιστοι έλληνες μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι για το ύφος του έλληνα υπουργού Οικονομικών, που, αφενός, δηλώνει μετάνοια για τα όσα αποφασίστηκαν χωρίς να ερωτηθούν οι δανειστές και, αφετέρου, δηλώνει πίστη και υποταγή στα όσα έχουν συμφωνηθεί και συμπεριλαμβάνονται στο μνημόνιο.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεσμεύεται ότι οι ελληνικές αρχές θα ενεργοποιήσουν το δημοσιονομικό κόφτη στις συντάξεις, σε περίπτωση που τα στοιχεία που θα επικυρωθούν από την Eurostat δείξουν ότι οι συμφωνηθέντες στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί.
Μάλιστα δεσμεύεται για συμπληρωματικά μέτρα στον τομέα της συνταξιοδοτικής δαπάνης για να καλυφθεί η διαφορά μεταξύ του τελικού αποτελέσματος και του δημοσιονομικού στόχου για το 2016, αναγνωρίζοντας, μάλιστα, ότι τα μέτρα για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις πρέπει να συζητιούνται και να προέρχονται από συμφωνία με τους θεσμούς, όπως προβλέπεται από τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τα μνημόνια.
Τι να πει κανείς. Η υποταγή προσωποποιημένη. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Υπουργός Οικονομικών είναι ο «αρχηγός» της ομάδας των «53», της αντιπολίτευσης μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται για την «αριστερή ψυχή» του κόμματος.
Νομίζω ότι μεγαλύτερη «μαχαιριά» από αυτή μέχρι σήμερα δεν έχει δεχτεί η συγκεκριμένη τάση και κατ’ επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, αυτή η επιστολή αποτελεί μνημείο υποταγής και έρχεται να κονιορτοποιήσει ακόμη και το τελευταίο ίχνος αριστεροσύνης της σημερινής Κυβέρνησης.
Ενδεχομένως για αυτό πέρασαν αρκετές ώρες από τη στιγμή που τα κόμματα της αντιπολίτευσης άρχισαν να ζητούν μετ’ επιτάσεως τη δημοσιοποίηση της επιστολής, μέχρι τελικά να δοθεί στη δημοσιότητα τελικά από την ίδια την Κυβέρνηση.
Όπως και να έχει, επί της ουσίας της επιστολής, πλέον η κυβέρνηση δεσμεύεται άνευ όρων για περικοπές στις συντάξεις σε περίπτωση που το πλεόνασμα δεν πιάσει τους στόχους τους. Και ουσιαστικά είναι η πρώτη φορά που μπαίνει τέτοιο προαπαιτούμενο και προφανώς έγινε μετά τον μποναμά που μοίρασε ο Τσίπρας στους συνταξιούχους.
Όμως, την ίδια στιγμή από την κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι δεν πήραν καμιά δέσμευση πέραν από αυτές που προβλέπει η συμφωνία. Δεν υπήρξε καμιά υποχώρηση δηλαδή από την πλευρά της Αθήνας.
Τι ισχύει; Πώς θα μάθουμε την αλήθεια;
Η Κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει τόσο τη Βουλή όσο και τον Ελληνικό λαό τι ακριβώς περιμένει την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
