Η λιτότητα θα συνεχιστεί για αυτό και προκύπτει η ανάγκη άμεσου ανασχεδιασμού του μίγματος πολιτικής
Η ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να αντέξει την άγρια λιτότητα που φαίνεται να προκρίνεται για τον επόμενο χρόνο με πιθανό αντάλλαγμα κάποια διευθέτηση για το χρέος.
Από τις μέχρι σήμερα εξελίξεις τεκμαίρεται επίσης το συμπέρασμα- εάν επιμείνει η Γερμανία στις θέσεις της- ότι η υπόσχεση για την ελάφρυνση του χρέους δεν πρόκειται να υλοποιηθεί πριν την επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5 % του ΑΕΠ το 2018 και την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του 3ου Μνημονίου.
Την ίδια ώρα φαίνεται ότι είναι πιθανόν οι πιστωτές να απαιτήσουν την ψήφιση και άλλων μέτρων λιτότητας και λοιπών δεσμεύσεων για μεταρρυθμίσεις μέχρι το 2018 και να συγχρονίσουν τις εκταμιεύσεις, αλλά και τον ρυθμό ελάφρυνσης του χρέους, με τον βαθμό υλοποίησης των μέτρων που ψηφίζονται.
Οπερ σημαίνει ότι η λιτότητα θα συνεχιστεί για αυτό και προκύπτει η ανάγκη άμεσου ανασχεδιασμού του μίγματος πολιτικής καθώς η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να αντέξει την άγρια λιτότητα που φαίνεται να προκρίνεται και για το 2017.
Βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε μία νέα φοροκαταιγίδα καθώς ο νέος προϋπολογισμός που κατατέθηκε χθες στη Βουλή για τη νέα χρονιά περιλαμβάνει μέτρα και αυξήσεις που θα υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο το βιοτικό μας επίπεδο.
Ομως αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη. Πρέπει να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής με την εφαρμογή γενικευμένων ηλεκτρονικών διασταυρώσεων εισοδηματικών ροών και συσσωρευμένης περιουσίας και την επέκταση των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε όλη την αγορά. Αυτό θα επιτρέψει την μείωση των φορολογικών συντελεστών για τους συνεπείς φορολογούμενους ιδιώτες και επιχειρήσεις (που δημιουργούν τα σταθερά εισοδήματα και τις υγιείς θέσεις απασχόλησης), τη θέσπιση φοροαπαλλαγών για την τόνωση των επενδύσεων και τη δραστική μείωση των φόρων στην ενέργεια που υποσκάπτουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας.
Επίσης, επειδή οι καιροί ου μενετοί, προβάλλει πλέον ως επιτακτική ανάγκη η αποτελεσματική προώθηση των αποκρατικοποιήσεων η ενεργή διαχείριση και σωστή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και η προσέλκυση άμεσων επενδύσεων για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης και νέες θέσεις εργασίας.
Η ανάγκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δηλαδή της αύξησης της σχετικής κερδοφορίας των δυναμικών κλάδων των διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών σε σχέση με τους παραδοσιακούς κλάδους είναι επίσης μονόδρομος.
Χρειάζονται συνδυαστικές πολιτικές προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η πρωτοφανή οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση που συνεχίζεται επί έξι χρόνια.
Η έλλειψη επενδύσεων για την ανάπτυξη, οι περικοπές δαπανών, η ανάγκη άμεσης δημιουργίας θέσεων εργασίας επιβάλλεται πλέον να αντιμετωπιστούν διότι οι επιπτώσεις είναι δυσμενείς, μέσα από ένα ολοκληρωμένο κυβερνητικό σχέδιο δράσης. Μέχρι στιγμής από την πρώτη ανάγνωση που κάνουν όλοι στον προϋπολογισμό φαίνεται ότι το μίγμα και πάλι «γέρνει» υπέρ της δημοσιονομικής πειθαρχίας και λιγότερο έχει αναπτυξιακό σχεδιασμό. Οσο για την αναδιανομή εισοδήματος και τις κοινωνικές παροχές αυτές εξαρτώνται από τα πλεονάσματα. Υπό προϋποθέσεις δηλαδή. Ετσι όμως η κοινωνία δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Δεν αντέχει- δηλαδή- διότι έχει πλέον εξουθενωθεί σε όλα τα επίπεδα.
