Είναι πλέον καιρός να γίνει αντιληπτό τόσο από την πλευρά των δανειστών, όσο και από την πλευρά της κυβέρνησης, ότι άλλες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες
Είναι αστείο να θεωρούν ορισμένοι ότι το εμπόδιο για τις επενδύσεις είναι το δήθεν προστατευτικό εργασιακό πλαίσιο. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να υιοθετήσουμε ένα μοντέλο, που αναμφίβολα στο σύνολό του είναι εξαιρετικό, μόνο ως προς την ευελιξία στην αγορά εργασίας, όπως αυτό που προτείνουν οι δανειστές και το αποκαλούν μοντέλο Δανίας;
Δεν μπορεί κανένας πλέον να επικαλείται το δήθεν υψηλό μισθολογικό κόστος, αφού είναι γνωστό ότι οι αποδοχές των εργαζομένων έχουν μειωθεί σημαντικά και ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους.
Τα προβλήματα τα οποία εμποδίζουν τις επενδύσεις είναι το υψηλό μη μισθολογικό κόστος , οι υψηλοί φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, η έλλειψη ρευστότητας και χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις, η μεγάλη γραφειοκρατία που γίνεται όλο και ισχυρότερη.
Δυστυχώς όμως όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα δεν φαίνεται να απασχολούν σήμερα κανένα και δυστυχώς η συζήτηση περιστρέφεται σε θέματα που έρχονται κάθε φορά σε κάθε «πρόγραμμα» και σε κάθε αξιολόγηση, με ιδεοληπτικό καθαρά χαρακτήρα.
Από την άλλη πλευρά, όταν είναι πλέον ορατές μέχρι και την τελευταία γωνιά αυτής της χώρας, οι δραματικές επιπτώσεις της κρίσης, όταν η φτώχεια διευρύνεται χρόνο με το χρόνο, μήνα με τον μήνα, πόσο μπορεί να δικαιολογηθεί η ενασχόλησή μας και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό με τις άδειες των καναλιών ή με το μάθημα των Θρησκευτικών;
Όλα βεβαίως έχουν τη σημασία τους και την αξία τους.
Και η τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο και τι θα διδάσκονται τα παιδιά μας στο σχολείο και πολλά άλλα είναι σοβαρά ζητήματα, αλλά χρειάζεται να υπάρχει το μέτρο.
Έχει κάποιος την εντύπωση ότι αυτά είναι τα καυτά θέματα που απασχολούν τον πολίτη σήμερα;
Όποιος το πιστεύει, απλά, βρίσκεται εκτός πραγματικότητας.
Πιστεύει η κυβέρνηση και όσοι θέλουν να μετατοπίζουν την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου, ότι μπορούν έτσι να αποσπάσουν την προσοχή του ανέργου από το πρόβλημά του, του συνταξιούχου που βλέπει να μειώνεται ακόμη περισσότερο το εισόδημά του, του επαγγελματία που δεν μπορεί να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις του;
Φυσικά και όχι. Είναι πλέον καιρός να γίνει αντιληπτό ότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε οι προτεραιότητες τόσο από την πλευρά των δανειστών, όσο και από την πλευρά της κυβέρνησης πρέπει να είναι σε αντιστοιχία με τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και της χώρας συνολικά.
Μόνο έτσι θα μπορούσε να διατηρήσουμε μία ελπίδα ότι ενδεχομένως κάποια στιγμή να βγούμε ξανά στο δρόμο της ανάπτυξης και της δημιουργίας.
