Bάση των όσων υποστηρίζει η ΓΣΕΕ χιλιάδες εργαζόμενοι στην χώρα μας πληρώνονται όχι μόνο με καθυστέρηση πολλών μηνών, αλλά αντί για χρήματα παίρνουν κουπόνια, με πολλούς εργοδότες να καταβάλλουν ως αμοιβή διαμονή σε ξενοδοχεία και επιχειρήσεις να δίνουν μέρος του μισθού σε επιταγές για αγορές τροφίμων.
Σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά στοιχεία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι αμείβονται με καθυστέρηση από τρεις έως και 12 μήνες, ενώ ιδιαίτερα διαδεδομένο είναι το φαινόμενο της πληρωμής σε είδος, γεγονός που θυμίζει απλά συνθήκες Μεσαίωνα.
Μάλιστα σύμφωνα με τα στοιχεία, υπάρχουν εργοδότες που απασχολούν εργαζόμενους καταβάλλοντάς τους ως αμοιβή δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχεία ή ημερήσια σίτιση, ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεις λιανεμπορίου καταβάλλουν μέρος του μισθού των εργαζομένων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων. Μάλιστα, το φαινόμενο δεν αφορά μόνο σε σουπερμάρκετ αλλά και σε άλλες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου που καταβάλλουν έως και το ένα τρίτο των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων τους με τη μορφή κουπονιών αγοράς τροφίμων από σουπερμάρκετ.
Επίσης, προσλαμβάνουν νέους και νέες κυρίως κάτω των 25 ετών, ακόμη και με μηναία σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με 180 ευρώ, δηλαδή 2,25 ευρώ ημερομίσθιο, ενώ την ίδια ώρα, περίπου 1.000.000 εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν, όπως επιβάλλει ο νόμος, επίδομα αδείας.
Ακόμη, αυξάνονται συνεχώς οι περιπτώσεις όπου οι εργοδότες δίνουν 100 ή 200 ευρώ το μήνα, αντί για μισθό, λέγοντας πως θα καταβάλλουν μελλοντικά τα υπόλοιπα.
Εξάλλου σύμφωνα με τα στοιχειά του συστήματος Εργάνη, σημαντικό μερίδιο στην αγορά εργασίας καταλαμβάνουν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Όλα αυτά δεν είναι άγνωστα στην αγορά εργασίας. Απλά έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η εργατική τάξη δεν πάει στον παράδεισο.
Και αυτό είναι το λιγότερο μπροστά στα όσα ενδεχομένως δεν γίνονται γνωστά εξαιτίας του φόβου που κυριεύει πολλές φορές εργαζόμενους διαφόρων κλάδων που αποδέχονται να δουλεύουν με πολύ σκληρούς όρους αρκεί τέλος του μήνα να έχουν τη δυνατότητα ενός μισθούς έστω και πετσοκομμένου για να μπορεί να ζήσει η οικογένεια.
Μιλάμε τώρα για καταγγελίες που είναι απογοητευτικές και φανερώνουν την απελπισία των πολλών. Η δημοσιοποίησή τους πρέπει να αφυπνίσει τα συνδικάτα και τους ίδιους τους εργαζόμενους, που υπό το βάρος των απολύσεων δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα και αποδέχονται εργοδότες που καταβάλλουν ως αμοιβή διαμονή σε ξενοδοχείο, ενώ επιχειρήσεις δίνουν μέρος του μισθού σε επιταγές για αγορές τροφίμων
Δεν ξέρω πως αυτή η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί και πόσα άραγε χρόνια θα χρειαστεί να περάσουν προκειμένου οι εργαζόμενοι να επιστρέψουν ξανά σε μία πορεία αξιοπρεπούς εργασίας. Άμεσα πάντως φως στο τούνελ δεν φαίνεται να υπάρχει και φταίνε και οι εργαζόμενοι για αυτό γιατί έχουν αφεθεί πλέον στη μοίρα τους.
