Οφείλει πρώτα από όλα η ίδια η Εθνική Αντιπροσωπεία να αντιδράσει σε αυτή την κατάπτωση
Επειδή ο πολιτικός λόγος συνδέεται με την εξουσία, ορισμένες φορές στοχεύει στην παραπλάνηση ή τον εκφοβισμό του ακροατηρίου ώστε να εξασφαλιστεί η άκριτη αποδοχή από το δέκτη.
Αυτό προφανώς θα σκέφτηκε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης που για μία ακόμη φορά με αφορμή επικρίσεις που δέχτηκε από την αντιπολίτευση, άρχισε να απειλεί, να υβρίζει και φυσικά η Βουλή μετατράπηκε σε ρινγκ αφού τα όσα υποστήριξε δεν έμειναν αναπάντητα… επίσης στο ίδιο ύφος.
Δυστυχώς ο κ. Πολάκης αντί να απασχολεί την επικαιρότητα με το έργο του και τις παρεμβάσεις του, δίνει κάθε φορά «ρεσιτάλ τσαμπουκά». Δεν είναι βέβαια ο μόνος αφού το τελευταίο διάστημα θιασώτες παρόμοιων «λεκτικών τσαμπουκάδων» έχουν καταγραφεί και άλλοι να εκστομίζουν απίστευτες εκφράσεις μέσα στη Βουλή.
Ως πολίτες δεν είναι δυνατόν να εξευγενίζουμε τους διάφορους κομπλεξικούς τύπους ή να τους εξευμενίζουμε ώστε να μη διάκεινται εχθρικά απέναντί μας, μόνο και μόνο επειδή φωνασκούν και νομίζουν ότι έχουν δίκιο.
Οφείλει πρώτα από όλα η ίδια η Εθνική Αντιπροσωπεία και μετά ένας – ένας όλοι οι βουλευτές που ενοχλούνται να αντιδράσουν σε αυτή την κατάπτωση που δεν τιμά κανένα.
Αν συνεχίσουμε όλοι μας να παρακολουθούμε ως απλοί θεατές αυτόν τον κατήφορο, τότε δεν θα εκπλαγώ αν την επόμενη φορά ακουστούν πολύ βαρύτεροι χαρακτηρισμοί ή ακόμη και εάν παίξουν ξύλο μέσα στη Βουλή μεταξύ τους όσοι αισθάνονται «νταήδες» που μπορούν να εκφράζονται στο εθνικό κοινοβούλιο, όπως ενδεχομένως στο σπίτι τους ή στο καφενείο.
«Στη σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει ξεσπάσει ακόμη εμφύλιος πόλεμος – ακόμα τουλάχιστον» γράφει σε ένα πόνημά του ο Κύρκος Δοξιάδης. «Δεν έχουμε δύο αντίπαλους στρατούς που μάχονται µε μαζικούς σκοτωμούς και τα συναφή επακόλουθα. Η κοινωνία όµως, µαζί µε τις πολιτικές δυνάµεις που την εκφράζουν, είναι µοιρασµένη στα δύο. Πόλεµος όχι – πόλωση όµως ναι, υπάρχει. Στο πλαίσιο λοιπόν της πόλωσης, δεν θα ήταν υπερβολικό να δεχτούµε ότι στη σφαίρα του (πολιτικού) λόγου ο (εµφύλιος) πόλεµος έχει ήδη αρχίσει. Δύσκολα θα µπορούσε κάποιος να µας επικρίνει για αυθαιρεσία στη µεταφορική χρήση της λέξης «πόλεµος». Αρκεί να σκεφτούµε τον παµπάλαιο όρο «πολεµική», που σηµαίνει ακριβώς την έντονη αντιπαράθεση στο πεδίο του λόγου».
Ενός λόγου που όμως -συμπληρώνουμε εμείς- αντί να δημιουργεί συνθήκες σύγκλισης πολώνει και την κοινωνία. Και αυτό υπάρχει κίνδυνος να το πληρώσουμε σύντομα εάν ορισμένοι δεν αλλάξουν στάση…
