Καμία δημιουργική λογιστική δεν μπορεί να αλλάξει ρυθμίσεις που επιβαρύνουν την καθημερινότητα
Με την ψήφο των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας πέρασε στη βουλή το πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα. Ωστόσο η συζήτηση αυτού του πολυνομοσχεδίου σε συνδυασμό με τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση πολιτεύεται το τελευταίο διάστημα απέναντι σε διάφορες κοινωνικές ομάδες , δείχνει ότι πλέον οι κυβερνητικοί εταίροι έχουν πάρει οριστικό διαζύγιο με τις κοινωνικές τάξεις τις οποίες προεκλογικά είχαν πείσει να συμπορευτούν μαζί τους.
Μπορεί το πολυνομοσχέδιο χθες να πέρασε με την ψήφο της κυβερνητικής πλειοψηφίας και να έλαβε 152 ψήφους ωστόσο η εξέλιξη της συζήτησης έδειξε ότι οι βουλευτές της συγκυβέρνησης βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια ιδιότυπη «λευκή απεργία» μίλησαν μόλις 13 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και κανένας από τους ΑΝΕΛ.
Χρειάστηκε επίσης μία δίωρη σύσκεψη στο Μαξίμου και μια νομοτεχνική βελτίωση από τον Τσακαλώτο όπου αναφέρεται πως οι ΔΕΚΟ δεν θα αποξενωθούν από το δημόσιο, για να πειστούν να υπερψηφίσουν τελευταία στιγμή δύο βουλευτές που προέρχονται από τους Οικολόγους.
Την ίδια στιγμή η ένταξη στο υπερταμείο εμβληματικών για τον ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΚΟ (όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ) για τις οποίες ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξεσηκώσει «θεούς και δαίμονες» αποτελεί μία ακόμη γροθιά για όσους πίστευαν ότι με τη νέα διακυβέρνηση τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε και αυτό έσπευσαν να υπενθυμίσουν με το να πετούν φυλλάδια από τα θεωρεία της βουλής πρώην βουλευτές του κόμματος που μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου αποχώρησαν για να ενταχθούν στη ΛΑΕ.
Δεν ξέρω εάν διανύουμε τις «τελευταίες ημέρες της Πομπηίας», αυτό που είναι σίγουρο είναι πως η κυβέρνηση ημέρα με την ημέρα χάνει κάνει ηθικό πλεονέκτημα στην κοινωνία.
Χθες σε τέσσερις διαφορετικές συγκεντρώσεις που έγιναν με αφορμή το πολυνομοσχέδιο και τις επιπτώσεις που θα επιφέρει σε διάφορους κλάδους εργαζομένων, κοινωνικές ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες με τους ισχυρισμούς των κυβερνώντων ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος» παρά μόνο η πιστή τήρηση της συμφωνίας που υπογράφηκε και έφερε το τρίτο μνημόνιο.
Οσους εχθρούς και εάν πλέον επικαλεστεί ο Πάνος Καμμένος που χθες παρέπεμψε τους ένστολους που διαμαρτύρονταν για τις περικοπές στον… Τσακαλώτο, ο Σκουρλέτης που κατηγορεί ΜΜΕ και διαπλοκή για τις τηλεοπτικές άδειες ή ο κ. Μάρδας που ξεπερνώντας και τον ίδιο του τον εαυτό «συνομιλεί» στο Facebook, με έναν δήθεν Σύρο επενδυτή, η κυβέρνηση πλέον θυμίζει «Βαβέλ».
Με πόνο ή όχι, η δημόσια περιουσία και ειδικότερα μεγάλες ΔΕΚΟ κοινωνικής ευθύνης με βάση το νόμο που ψηφίστηκε χθες, περνούν πλέον στο Υπερταμείο των αποκρατικοποιήσεων.
Οι εισφορές αγροτών και επαγγελματιών από τις αρχές του νέου χρόνου αναπροσαρμόζονται και μία σειρά ακόμη από νέες ρυθμίσεις φέρνουν τα πάνω κάτω. Αυτά καμία δημιουργική λογιστική δεν μπορεί να τα αλλάξει. Διότι όπως λέει και ο λαός «ό,τι γράφει… δεν ξεγράφει».
