Κάνουν λόγο για πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη στη διαδικασία της παραγωγής
Ιδιαίτερος προβληματισμός επικρατεί στον κλάδο των κτηνοτρόφων ανά την Ελλάδα, λόγω της πολιτικής που ακολουθείται από τους άνωθεν κρατούντες. Οι αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν αλλά και οι προοπτικές που μπορούν να υπάρξουν στον αγροτικό, γενικότερα, χώρο, συζητήθηκαν εκτενώς στη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης του ΑΚΚΕΛ, του Αγροτικού και Κτηνοτροφικού κόμματος που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Αγχίαλο. Οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν απόψεις και έθεσαν επί τάπητος τα προβλήματα που απασχολούν τον αγροτικό κόσμο, δημιουργώντας πεδίο για νέες κινητοποιήσεις.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Τέσσερις κτηνοτρόφοι που παρακολούθησαν τις εργασίες του συνεδρίου, μίλησαν στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τα προβλήματα που τους απασχολούν, καθιστώντας παράλληλα σαφές ότι η πολιτική που ακολουθείται, δημιουργεί απόγνωση, χωρίς να προσφέρει λύσης βιώσιμης ανάπτυξης.
Μιλώντας κατ’ αρχάς ο πρόεδρος του ΑΚΚΕΛ, Βάκης Τσιομπανίδης, κτηνοτρόφος από την Ορεστιάδα Εβρου, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι «μπορούμε να παράξουμε ποιοτικό πρωτογενή τομέα, αλλά δυστυχώς δεν μας αφήνουν οι κυβερνώντες». Ο ίδιος καθιστά σαφές ότι τα προβλήματα του κλάδου δεν είναι αποκύημα της κρίσης και εξηγεί: «Οταν αντιμετωπίζουμε κρίση, προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να βγούμε από αυτή, αλλά δυστυχώς, δεν μας αφήνουν να παράξουμε. Προοπτικές για εξαγωγές φυσικά υπάρχουν. Με τη φέτα καλύπτουμε αυτή τη στιγμή το 30% της παγκόσμιας ζήτησης. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν καλύπταμε και το υπόλοιπο 30%. Μέσω της ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα θα λύναμε, καταλήγει ο ίδιος, τα προβλήματα όλης της χώρας».
Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, οι κτηνοτρόφοι συνεχίζουν τον καθημερινό αγώνα επιβίωσης με τον ίδιο ζήλο κι όπως αναφέρει στο σημείο αυτό ο Γιάννης Γκρίνιας, από τον Αλμυρό, αντιπρόεδρος της πανελλήνιας ένωσης κτηνοτρόφων και συνιδρυτής του ΑΚΚΕΛ μαζί με το Βάκη Τσιομπανίδη, «η περιοχή μας και ο Αλμυρός έχουν προοπτικές ανάπτυξης στο συγκεκριμένο τομέα, αρκεί η πολιτεία να δώσει κίνητρα και ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους». Ο κ. Γκρίνιας υπογραμμίζει ότι «η πολιτεία χωλαίνει, οπισθοδρομεί και δεν δίνει ευκαιρίες, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην προωθείται η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, αλλά, αντίθετα, να συρρικνώνονται κι αν συνεχίσουν με τους ίδιους ρυθμούς την πληρωμή της εξισωτικής, θα έχουμε πολύ μεγαλύτερη συρρίκνωση». Η πεποίθηση ότι «η εξισωτική είναι η απαρχή των πληγμάτων που θα δεχτούν οι κτηνοτρόφοι» διατυπώνεται από όλους τους κτηνοτρόφους, ενώ παράλληλα ο αντιπρόεδρος της πανελλήνιας ένωσης επισημαίνει ότι «υπάρχει εξαγωγική δραστηριότητα από τον Αλμυρό, αλλά βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ιδιωτική πρωτοβουλία».
Η μεγαλύτερη φάρμα εκτροφής όνων στην Ελλάδα, ανήκει στο Διογένη Παπλιάκα από τη Νιγρίτα Σερρών, ο οποίος εκτρέφει 320 περίπου γαϊδουράκια, για την παραγωγή γάλακτος, το οποίο διαθέτει όπου υπάρχει ζήτηση. Ο ίδιος είναι παράλληλα αλογοτρόφος, κατσικοτρόφος και πρώην αγελαδοτρόφος. Ο κ. Παπλιάκας τονίζει ότι «το γάλα της γαϊδούρας είναι το μέλλον της Ελλάδας και είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες, διότι το συγκεκριμένο γάλα εκτός από τη θρεπτική του αξία είναι και φάρμακο. Πρέπει όμως αυτοί που χαράσσουν την αγροτική πολιτική να το αντιληφθούν και παράλληλα να γίνει ευρύτερα γνωστό στον κόσμο». Ο κτηνοτρόφος από τη Νιγρίτα Σερρών, υπογραμμίζει ότι «τα προβλήματα που υπάρχουν είναι πάρα πολλά, διότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον από την πολιτεία για την ενίσχυση της ονοτροφίας και απαιτείται πάρα πολύ δουλειά, έως ότου αντιμετωπίσει όπως πρέπει το συγκεκριμένο είδος και η Ευρωπαϊκή Ενωση».
Εντονα προβληματισμένος είναι από την πλευρά του και ο Αντώνης Στουραΐτης, κτηνοτρόφος από τα Μεσόγεια, ο οποίος συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση ως εκτροφέας προβάτων. «Το προϊόν προωθείται με δυσκολία, ενώ είναι πολύ υψηλές οι τιμές για τις ζωοτροφές» επισημαίνει ο ίδιος και προσθέτει ότι «το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, είναι εντονότερο ιδίως τα τελευταία χρόνια». Ο κ. Στουραΐτης σκιαγραφεί εύγλωττα τη σημερινή κατάσταση στον πρωτογενή τομέα, τονίζοντας ότι «πουλάμε ένα αρνί και δεν μπορούμε να πιούμε έναν καφέ. Το ίδιο ισχύει και για το γάλα. Ενας καφές στην Αθήνα κοστίζει 4 ευρώ και πρέπει να πουλήσεις 5 κιλά γάλα για να τον πιείς. Εχουμε κι εμείς δικαίωμα να πιούμε έναν καφέ στη Αθήνα» καταλήγει ο κτηνοτρόφος από τα Μεσόγεια, σημειώνοντας παράλληλα ότι «πολύ δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο».
Ο Βάκης Τσιομπανίδης
Ο Γιάννης Γκρίνιας
Ο Διογένης Παπλιάκας
Ο Αντώνης Στουραΐτης
