Δύο καρφίτσες που ανήκουν ως έργα τέχνης στην ελληνιστική εποχή αφού η κατασκευή τους χρονολογείται το 2ο π. Χ. αιώνα βρέθηκαν σε γεωργική έκταση στον Αλμυρό.
Σύμφωνα με επιστολή του πρώην Αντιδημάρχου Αλμυρού, Δημήτρη Τσούτσα, οι καρφίτσες είναι κατασκευασμένες από χρυσό, γρανάτη (κόκκινη πέτρα) και σμάλτο.
Έχουν φιλοτεχνηθεί με λεπτομέρεια και τέχνη, ενώ ή ταμπελίτσα έλεγε ότι είναι κοσμήματα της ελληνιστικής εποχής που βρέθηκαν κοντά στον Αλμυρό.
Επικαλούμενος σχετικά άρθρα ο κ. Τσούτσας σημειώνει:
«Οι δύο καρφίτσες ανήκαν στο μεγάλο θησαυρό των ελληνιστικών χρυσών και ασημένιων αντικείμενων και νομισμάτων που όταν τυχαία ανακαλύφθηκε από αγρότες το 1929 κοντά στον Αλμυρό της Θεσσαλίας. Ήταν ένας ασυνήθιστα μεγάλος θησαυρός με φινετσάτα αντικείμενα που η πλειοψηφία τους πουλήθηκε στο εξωτερικό, αλλά αρκετά «επαναπατρίστηκαν» στις προσωπικές συλλογές Μπενάκη και Σταθάτου στην Αθήνα».
O συγγραφέας του άρθρου προσφέρει αρκετά στοιχεία που δίνουν ενδείξεις για την πιθανή προέλευση των δύο αυτών αντικειμένων από την ελληνιστική Αίγυπτο – είναι γνωστές οι Αιγυπτιακές επιρροές στην περιοχή (στήλες με αιγυπτιακά ονόματα, και στοιχεία σε τύμβους). Πάντως δέχεται στο τέλος ότι:
«Το βασικό ερώτημα, κατά πόσον τα μετάλλια του Πρίνστον έγιναν από Αλεξανδρινό χρυσοχόο ή αν είναι θεσσαλικής πρωτότυπα, μπορεί προς το παρόν δεν μπορούν να απαντηθούν. Η σχέση με την αλεξανδρινή τύπου τεχνική είναι ισχυρή σε πολλές λεπτομέρειες, ειδικά στα διακοσμητικά πλαίσια. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και κάποια γνωρίσματα θεσσαλικά, κυρίως για τα χαρακτηριστικά της Αθηνάς, που ίσως προορίζονταν να είναι ένα πορτρέτο μιας τοπικής κυρίας. Αυτό και άλλα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν μόνο…»
