Αποτελεί κύρια αιτία νοσηρότητας στις ανεπτυγμένες χώρες και βρίσκεται στη δεύτερη θέση των χρονίων νοσημάτων μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
Υπολογίζεται ότι προσβάλλει πάνω από το 15% του γενικού πληθυσμού και πάνω από το 50% των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών. Επιπλέον, καθώς ο μέσος όρος ζωής μεγαλώνει αυξάνεται και ο αριθμός των πασχόντων με αποτέλεσμα αυτό να επιβαρύνει όλο και περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η ταυτότητα της νόσου
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί την πλέον συχνή πάθηση του μυοσκελετικού συστήματος και τον κύριο εκπρόσωπο των εκφυλιστικών αρθρίτιδων. Προσβάλλει κυρίως τον αρθρικό χόνδρο ( ο χόνδρος λειτουργεί σαν προστατευτικό μαξιλάρι μεταξύ των οστών μιας άρθρωσης) και το υποχόνδριο οστούν, σε αντίθεση με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία προσβάλλει τον αρθρικό υμένα.
Ποιο φύλο προτιμά
Η συχνότητα εμφάνισης είναι αυξημένη τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες. Ωστόσο, επισημαίνεται μία υπεροχή των ανδρών ηλικίας κάτω των 45 ετών, σε σχέση με τις γυναίκες, οι οποίες όμως προσβάλλονται συχνότερα σε ηλικίες άνω των 55 ετών, εκδηλώνοντας βαρύτερα συμπτώματα που εντοπίζονται κυρίως στις αρθρώσεις των χεριών, ενώ στους άνδρες, αντίστοιχα, η εντόπιση αφορά στο ισχίο.
Ποια σημεία πλήττει
Η οστεοαρθρίτιδα πλήττει συνήθως τα γόνατα, τα χέρια, τα ισχία και την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Ο πόνος είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα της νόσου. Συνοδεύεται συνήθως από πρωινή δυσκαμψία μικρής διάρκειας. Ωστόσο, σε περιπτώσεις φλεγμονώδους κρίσης, μπορεί να εμφανισθεί ο χαρακτηριστικός φλεγμονώδης πόνος, που διαρκεί πολλές ώρες και μπορεί να συνοδεύεται από θερμότητα, οίδημα και δυσκαμψία της πάσχουσας άρθρωσης.
Ένας άλλος τύπος πόνου, είναι ο πόνος που εμφανίζεται μετά από αρκετή ώρα ακινησίας (αφορά κυρίως στις στηρικτικές αρθρώσεις του γόνατος, του ισχίου και της κνήμης). Καθώς η οστεοαρθρίτιδα εξελίσσεται, ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται τόσο κατά την ανάπαυση, όσο και κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι:
Η ηλικία. Η συχνότητα της πάθησης αυξάνεται δραματικά όσο μεγαλώνουμε. Κυμαίνεται από 4% στις μικρές ηλικίες, έως το 80% στις ηλικίες άνω των 75 ετών.
Η κληρονομικότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν τη συχνότητα εμφάνισής της.
Συγγενείς και γενετικές παθήσεις (όπως συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, νόσος Legg- Perthes, δυσπλασίες της επίφυσης ή της κοτύλης, κ.ά.) είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε οστεοαρθρίτιδα.
Σοβαροί τραυματισμοί της άρθρωσης όπως κατάγματα, ρήξεις μηνίσκων αποτελούν συχνές αιτίες ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας ειδικά σε άνδρες νεότερης ηλικίας.
Παχυσαρκία. Σύμφωνα με κλινικές μελέτες τα παχύσαρκα άτομα έχουν αυξημένους κινδύνους ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας γονάτων, σε σχέση με τα αδύνατα.
Επαγγελματικές δραστηριότητες. Η υπερβολική φόρτιση κάποιας άρθρωσης αυξάνει τις πιθανότητες βλάβης της.
Πώς αντιμετωπίζεται
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μια πολυπαραγοντική νόσο και παρουσιάζει ιδιαιτερότητες ανάλογα με την περίπτωση γι’ αυτό και η θεραπεία της πρέπει να εξατομικεύεται. Η αντιμετώπισή της μπορεί να είναι συντηρητική (μείωση του σωματικού βάρους, φυσιοθεραπεία, εκπαίδευση του αρρώστου για δραστηριότητες που βελτιώνουν την κινητικότητα των αρθρώσεων), φαρμακευτική ή σε περιπτώσεις με ανυπόφορο πόνο και ανικανότητα να εκτελούνται βασικές κινήσεις χειρουργική.
