Μια επαναστατική μελέτη για το ανδρικό μόριο και τη λειτουργία του συμβάλλει αποφασιστικά στην πληρέστερη κατανόηση της ψυχολογίας των σύγχρονων ανδρών. Το ΒΗmagazino παρουσιάζει τα νέα ευρήματα τα οποία μπορούν να αλλάξουν την αντίληψή μας για τα κίνητρα και τα αρχέτυπα των σχέσεων, του σεξ και της απιστίας.
Οι παρατηρητές του αρσενικού μορίου – όσοι και όσες κατατρύχονται από υπαρξιακές αναζητήσεις και οντολογικά ερωτήματα – θα πρέπει να έχουν αναρωτηθεί όχι μόνο για τη σημασία του μεγέθους, αλλά και για τη σκοπιμότητα του σχήματος. «Γιατί έχει αυτό το σχήμα;».
Αυτή είναι μία μόνο από τις ερωτήσεις στις οποίες απαντά ο 37χρονος ψυχολόγος και συγγραφέας Τζέσε Μπέρινγκ, τακτικός συνεργάτης του περιοδικού «Scientific American», στο βιβλίο του με τίτλο «Why Is the Penis Shaped Like That?»(«Γιατί το πέος έχει αυτό το σχήμα;»), το οποίο εκδόθηκε στις 10 Ιουλίου από τον αμερικανικό εκδοτικό οίκο Farrar, Straus and Giroux.
Το σχήμα του «όπλου»
Και η απάντηση είναι η εξής: «Καθώς το αρσενικό μόριο κινείται παλινδρομικά στον γυναικείο κόλπο, λειτουργεί σαν σκούπα, απομακρύνοντας το σπέρμα του προηγούμενου εραστή.
Το πέος έχει αυτό το σχήμα γιατί δεν εξυπηρετεί μόνο τον σκοπό της γονιμοποίησης, αλλά είναι επιπλέον ένα όπλο για να "κατατροπώσει" τον προηγούμενο, για να τον εξαφανίσει, για να μην του επιτρέψει να αναπαραχθεί» απαντά ο Μπέρινγκ.
Και το πιο σημαντικό για τον συγγραφέα είναι ότι πίσω από αυτή την εκτίμηση, που φαινομενικά ξυπνάει κάθε λάγνο ένστικτό μας, κρύβεται μια νέα θεώρηση των πραγμάτων, η οποία ενισχύει ακόμη περισσότερο την εκτίμηση όσων πιστεύουν ότι το ανθρώπινο είδος είναι σχεδιασμένο να λειτουργεί πολυγαμικά.
Οπως επισημαίνει ο συγγραφέας, αν ο άνθρωπος, ως μοντέλο ύπαρξης, είχε «σχεδιαστεί» για να είναι πιστός, τότε οι άνδρες δεν θα ήταν «εξοπλισμένοι» με ένα τέτοιο όργανο, αφού, πολύ απλά, δεν θα χρειαζόταν. Το σχήμα του θα ήταν διαφορετικό, θα έμοιαζε, για παράδειγμα, με μια σύριγγα. «Η επιστημονική γνώση αλλάζει την προοπτική. Και η προοπτική τα αλλάζει όλα» επιμένει ο Τζέσε Μπέρινγκ.
Η «πρόωρη εκπυρσοκρότηση»
Η πρόωρη εκσπερμάτιση ταλαιπωρεί εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες. Σήμερα υπάρχουν «θεραπείες», βασισμένες κυρίως σε ψυχολογικές προσεγγίσεις, για την επιτυχία των οποίων κρίσιμος είναι ο ρόλος της/του συντρόφου. Ο Μπέρινγκ, ωστόσο, εξηγεί ότι η πρόωρη εκσπερμάτιση αποτελεί κατάλοιπο του παρελθόντος. Ηταν μια διαδεδομένη και χρήσιμη πρακτική για τον Homo sapiens.
Κατά τη διάρκεια των ατελείωτων «αιώνων της αθωότητας» στη ζούγκλα και στις σπηλιές, προτού εφευρεθούν το άροτρο και η τηλεόραση, εξελικτικό πλεονέκτημα διέθεταν μόνον οι άνδρες που ολοκλήρωναν γρήγορα την πρώτη σεξουαλική πράξη, έτσι ώστε να μπορούν να περάσουν σύντομα στη δεύτερη, με κάποια άλλη γυναίκα.
Ο Μπέρινγκ υπονοεί την ύπαρξη ενός ονειρικού παρελθόντος, με τους ισχυρούς άνδρες να βρίσκονται στο κέντρο ενός σπηλαιώδους γυναικωνίτη, όπου και έπρεπε να πράξουν με δικαιοσύνη το χρέος τους προς όλες τις συντρόφους τους, προκειμένου να μην καταλήξουν θύματα ενός μαζικού θηλυκού θυμού.
Προφανώς οι άνδρες αυτοί, με τις διαδοχικές σεξουαλικές πράξεις τους, σαν άλλοι κηφήνες στην υπηρεσία πολλών βασιλισσών, κατέκτησαν το εξελικτικό πλεονέκτημα και γι’ αυτό σήμερα οι απόγονοί τους, ως έναν βαθμό, διαθέτουν το ίδιο κοινό χαρακτηριστικό, το οποίο όμως δεν θεωρείται πλέον πλεονέκτημα. Επιπλέον, ο Μπέρινγκ εκτιμά ότι το σχήμα του μορίου και η δεινότητα των επαναλαμβανόμενων πράξεων δεν αρκούσαν. Χρειάζονταν και άλλα «εξαρτήματα» για να ολοκληρωθεί η εικόνα της υπεροχής.
Και αυτά τα εξαρτήματα ήταν οι ευμεγέθεις όρχεις, οι οποίοι, εκτός από «συντήρηση του σπέρματος», ήταν (και παραμένουν…) για τον άνδρα ό,τι η ουρά για το αρσενικό παγώνι. Σύμφωνα, λοιπόν, με την εκτίμηση του Μπέρινγκ, αν μια ουρά διπλασιάζει το μήκος του παγωνιού, τότε οι ευμεγέθεις όρχεις τονίζουν την πυγμή του αρσενικού.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι κατά την επιστημονική του άποψη πριν από 30.000-100.000 χρόνια το αρσενικό μόριο διαμορφώθηκε σε αυτό το «τελικό» (;) σχήμα που γνωρίζουμε σήμερα, έτσι ώστε να συνδυάζει την αίγλη και το κύρος με την αποτελεσματικότητα της αφαίρεσης από τον γυναικείο κόλπο (μέσω της παλινδρομικής κίνησης) του σπέρματος του προηγούμενου εραστή. Ταυτοχρόνως, οι πλέον αποτελεσματικοί στην αναπαραγωγή άνδρες διέθεταν τη σπουδαία (!) ικανότητα της πρόωρης εκσπερμάτισης, αλλά και τη δυνατότητα των πολλών επαναλαμβανόμενων επαφών.
Το τελευταίο αυτό στοιχείο ενισχύει την εκτίμηση πολλών επιστημόνων ότι η ψυχολογική, νοητική και βιολογική δομή του άνδρα είναι σε τέτοιο βαθμό πολυγαμική, ώστε οι σημερινές «απιστίες» μπορούν να ερμηνευτούν ως τίποτε λιγότερο από μια πανίσχυρη και αήττητη παρόρμηση. Γι’ αυτό και είναι τόσο δύσκολο να αποφευχθούν, παρά τις προσπάθειες του σύγχρονου πολιτισμού και των θρησκειών.
Η γνώση, πάντως, ενδέχεται να συμβάλει στην επιείκεια, στην ελαστικότητα και στην ανωτερότητα απέναντι στις παρατυπίες που και τα δύο φύλα οφείλουν να δείχνουν. Διότι, όπως αποδεικνύει (και) ο Μπέρινγκ στο ρηξικέλευθο βιβλίο του, οι κάθε λογής «αδυναμίες» έχουν βάθος εκατοντάδων χιλιάδων ετών, ίσως αντηχούν από την εποχή που το πρώτο ψάρι βγήκε στη στεριά για να γίνει θηλαστικό (ακριβώς όπως ορισμένα σωματίδια έρχονται απευθείας από το «Μπιγκ Μπανγκ») και γι’ αυτό είναι μάλλον μάταιη, βλαβερή και ατελέσφορη κάθε προσπάθεια καταπολέμησής τους στη σύντομη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.
