Είναι γνωστό ότι η διατροφή και ο τρόπος ζωής μπορούν να μας οδηγήσουν στον διαβήτη, αλλά πόσο σημαντικό είναι να έχει κάποιος οικογενειακό ιστορικό της νόσου; Αυστραλοί ερευνητές αποφάσισαν να το μάθουν και έτσι έκαναν ένα ασυνήθιστο πείραμα: επιστράτευσαν υγιείς εθελοντές από οικογένειες πασχόντων από τύπου 2 διαβήτη και από υγιείς οικογένειες και τους υποχρέωσαν να τρώνε… ασύστολα.
Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 41 άνδρες και γυναίκες, οι μισοί εκ των οποίων είχαν διαβητικούς συγγενείς πρώτου βαθμού.
Επειτα από 4 εβδομάδες όλοι οι εθελοντές είχαν – για ευνόητους λόγους – πάρει βάρος. Επιπλέον, σε όλους είχε αρχίσει να διαταράσσεται η ανοχή του οργανισμού τους στην ινσουλίνη (η αύξηση της ανοχής στην ινσουλίνη θεωρείται προάγγελος διαβήτη).
Ωστόσο, οι εθελοντές με οικογενειακό ιστορικό τύπου 2 διαβήτη είχαν πάρει κατά μέσον όρο 3,6 κιλά, ενώ όσοι δεν είχαν παρόμοιο ιστορικό είχαν πάρει λιγότερα – μόλις 2,3. Επιπλέον, οι πρώτοι εθελοντές παρουσίασαν πολύ πιο σημαντική αύξηση στην ανοχή στην ινσουλίνη.
