Η Ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι: μια βόλτα στην λαϊκή ένα Σάββατο κάπου εκεί στα τέλη Ιουλίου και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, είναι εκεί, πλούσιο λαχταριστό ματσάκι γλιστρίδας. Η γνώση του παραγωγού για το φυτό αυτό και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες με παρακινεί να το αγοράσω… οι μνήμες ξαφνικά ξυπνούν… μια ηλικιωμένη κυρία ξεχωρίζει και ετοιμάζει μια σαλάτα για το μεσημεριανό τραπέζι. Η κυρία αυτή είναι η γιαγιά μου… θυμάμαι να μου λέει “η συνταγή θέλει αγάπη, στοργή και γάργαρο τρεχούμενο νερό για να μπορέσει να καθαρίσει καλά το φυτό – όχι βιαστικές κινήσεις και πίεση γιατί θα χαθούν οι χυμοί του”.
Διατροφική αξία γλιστρίδας
100 γρ γλιστρίδας περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια Ω3 φυτικού λιπαρού οξέος που συναντάται στο φυτικό βασίλειο και ονομάζεται άλφα-λινολεϊνικό ή LΝΑ – διαθέτει δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Μια μερίδα γλιστρίδες καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη Ε και γλουταθειόνη – ισχυρό αντιοξειδωτικό. Ως γνωστό η βιταμίνη Ε και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα προστατεύουν πιθανώς από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τις φλεγμονώδεις παθήσεις.
Περιέχει ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, χαλκό, βιταμίνη Α, C, B και καροτενοειδή.
Ιατρική προτροπή από την Αρχαία Ελλάδα στο σήμερα
Σύμφωνα με τη διδάκτορα Ιατρικής και πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Διατροφής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, κας Άρτεμης Σιμοπούλου, η μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα 3-λιπαρά οξέα, κάνει τη γλιστρίδα ιδιαίτερα ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό. Όπως επισημαίνει η κα Σιμοπούλου στα γραπτά της “οι παραδοσιακές κοινωνίες την χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που σήμερα καταπολεμούνται από τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 και στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φλεγμονές, τα προβλήματα στην καρδιά, οι στομαχικές διαταραχές, ο πόνος και ο πυρετός”. Π.χ. ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, σύστηνε τη γλιστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία, ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε για θεραπεία πονοκεφάλων, δυσεντερίας, δάγκωμα σαυρών και φιδιών, θεραπεία ουροποιητικού και πεπτικού συστήματος, αναλγητικό καταπραϋντικό, αντιπυρετικό και αντί-υπερτασικό. Η γλιστρίδα είναι ιδανική ως τονωτικό, σταματάει τον πονοκέφαλο που προκύπτει από δίψα ή ζέστη, αλλά και την ίδια την δίψα βάζοντας 2-3 φύλλα κάτω από τη γλώσσα. Επίσης, κοπανισμένη, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων.
Αρνητικό της γλιστρίδας το γεγονός ότι είχε αντί-αφροδισιακή δράση. Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε και ως κατευναστικό της ερωτικής διάθεσης ( και όπως έλεγε, “ένα γιατρικό για την αποφυγή της μοιχείας”).
Γαστρονομία
Για τους γαστρονόμους η γλιστρίδα είναι ένα υπέροχο ορεκτικό ( ανοίγει την όρεξη ) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους. Έχει γεύση αλμυρόξινη όταν είναι ωμό και βρασμένο έχει την γεύση των χόρτων.
Εκφράσεις γνωστές
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας αν κάποιος μιλά γρήγορα και συνέχεια, οι συνομιλητές του τον παρατηρούν με την ερωτηματική φράση: «γλιστρίδα έφαγες;«, γιατί, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, η κατανάλωση αντράκλας ή γλιστρίδας επιφέρει ευφράδεια και ταχύτητα λόγου.
Παλαιά στην Κρήτη καταναλωνόταν ωμή με ξίδι και ήταν δροσιστική και δημοφιλής. Απαλλάσσει το συκώτι από υπεραιμία γι αυτό και λέγανε «γλιστρίδα και νερό συκώτι δροσερό».
Για κάποιον που είναι αθυρόστομος και φλύαρος οι Κρητικοί λένε «Γλιστρίδα ’φαγες και γλιστρά το στόμα σου;».
