Συνήθως οι έρευνες που διενεργούνται έχουν ειδήσεις, γι’ αυτό και τα αποτελέσματά τους είθισται να συγκεντρώνουν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Η είδηση από τη χθεσινή παρουσίαση της έρευνας των επαγγελματοβιοτεχνών Μαγνησίας ήταν στην ουσία επιβεβαίωση μιας γνωστής, ιδιαίτερα δυσμενούς οικονομικής κατάστασης, στην οποία έχουν περιέλθει οι επιχειρήσεις. Μιας εικόνας μαύρης και άραχνης, την οποία εισπράττει ο καθένας στις καθημερινές του συζητήσεις.
Ηταν όσα έχουν χιλιογραφεί, χιλιοειπωθεί και ακουστεί σε όλους τους τόνους από τον ιδιωτικό τομέα, που δέχεται απανωτά τα χτυπήματα της οικονομικής κρίσης, και μάλιστα χωρίς τέλος. Τα ποσοστά της αδυναμίας πληρωμής προς το δημόσιο, η συρρίκνωση του κύκλου εργασιών, οι ρυθμίσεις που χάνονται και οι επενδύσεις που δεν φαίνονται αποτυπώνουν σε αριθμούς και στοιχεία την κατάσταση που κυριαρχεί στην αγορά. Την απόλυτη ασφυξία, δηλαδή.
Οι προτάσεις επιχειρήσεων δεν έχουν εισακουστεί και πολλά παραμένουν σε επίπεδο υποσχέσεων. Και ενώ οι παραγωγικοί κλάδοι αργοπεθαίνουν, στην κεντρική πολιτική ατζέντα, άλλα είναι τα θέματα που κυριαρχούν. Όλα χρειάζονται. Ομως, όταν εκείνοι που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος των μέτρων, δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους τους, δεν μπορούν να επενδύσουν, όχι μόνο δεν είναι σε θέση να προσλάβουν, αλλά σκέφτονται και να απολύσουν, τότε για τι ακριβώς συζητάμε;
