Σοβαρές διαστάσεις λαμβάνουν στο Βόλο οι πολιτικού επιπέδου (;) διαμάχες, μπροστά και πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας. Οι ευθύνες διάχυτες, φανερές και μετρήσιμες, αλλά και άλλες αδιόρατες προς το παρόν. Οποια πολιτικά επιχειρήματα, όποιος λόγος και αντίλογος, μπαίνουν στο τραπέζι του δημόσιου διάλογου αντιπαράθεσης, σε όποιες περιπτώσεις και συγκρούονται πολιτικά αντίπαλες πλευρές, προς όποια μεριά και αν γέρνει το δίκιο, δεν μπορούν να οδηγούν σε συγκρούσεις, που ξεφεύγουν από τα δημοκρατικά επιτρεπτά όρια.
Ενέργειες, δημόσιες ή μη, που παραπέμπουν σε εκδίκηση, είναι αδιανόητο να έχουν θέση στον πολιτικό διάλογο. Σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση εκτραχύνεται σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ειδικά δε όταν μια αδιέξοδη αντιπαράθεση λαμβάνει χαρακτηριστικά «βεντέτας», τότε τα πράγματα διαφαίνονται ακόμη χειρότερα. Χειρότερα για τα ίδια τα πρόσωπα, για τους πολίτες, για την πόλη και το νομό.
Ευθύνες, όμως, δεν έχουν μόνο όσοι πρωταγωνιστούν στις συγκρούσεις. Αλλωστε, μονός καβγάς δεν γίνεται. Υπάρχουν και όσοι κινούν ή επιχειρούν να κινήσουν νήματα, και ας θεωρούν ότι δεν φαίνονται, υπάρχουν εκείνοι που καθημερινά συντηρούνται και αυτοσυντηρούνται σε πολλά επίπεδα, με το να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, να μετατρέπουν την τρίχα σε τριχιά, να επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν ή να προσανατολίσουν προς τα πρόσωπά τους.
Και επειδή κάποιοι έχουν μετατρέψει σε προσωπικό τους στοίχημα την καταστροφή, ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσουν σύντομα οι ψυχραιμότερες φωνές, από όσους μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων με σοβαρότητα. Μόνο αν παραμεριστούν οι άναρθρες κραυγές -διότι όποιος αδιάκοπα φωνασκεί ή ασχημονεί δεν σημαίνει ότι έχει και δίκιο- θα μπορέσουν να φανούν τα δίκια και τα άδικα. Διαφορετικά, αν τα χαρακτηριστικά της «βεντέτας» παραμείνουν, τότε πραγματικά δεν μας έλειπε τίποτε άλλο.
