Ο χώρος της δημόσιας υγείας δεινοπαθεί από σοβαρότατες, πολύχρονες, ελλείψεις. Από τα μεγαλύτερα «θύματα» των παραλείψεων, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, προκαλώντας κατά συνέπεια μεγάλη αύξηση ροών προς τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Μαζί με τους φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας, και τους τουρίστες τους θερινούς μήνες, τον δικό τους Γολγοθά εξαιτίας των τραγικών ελλείψεων βιώνουν γιατροί, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό. Είναι εκείνοι που δίνουν υπό κάκιστες συνθήκες, ό,τι καλύτερο για τη βελτίωση της κατάστασης της υγείας ενός ασθενούς ή για τη σωτηρία μιας ανθρώπινης ζωής.
Στο τεντωμένο σκοινί λειτουργίας των δημοσίων δομών υγείας, ιδίως στα νησιά, η επιχειρούμενη «διαπόμπευση» -διότι κάτι διαφορετικό αδυνατούμε να το αντιληφθούμε μέσα από αυτή την πρωτοφανή ενέργεια ενός δημάρχου και πολύ περισσότερο από όσα ακολούθησαν- μιας νοσηλεύτριας, μόνο προβληματισμό δημιουργεί.
Ο δήμαρχος Αλοννήσου, λοιπόν, εξεμάνη, όπως έσπευσε ευρέως να γνωστοποιήσει, από τη συμπεριφορά -κατά τα λεγόμενά του πάντα- νοσηλεύτριας του Περιφερειακού Ιατρείου στο νησί, όταν ο ίδιος μετέβη σ’ αυτό για να συζητήσει με τους γιατρούς την παραχώρηση χώρου σε ιδιώτη γιατρό από την Αθήνα, προκειμένου να προσφέρει δωρεάν εξετάσεις σε συντοπίτες του, στη διάρκεια των διακοπών του.
Τι είπε, λοιπόν, η νοσηλεύτρια; Ότι άλλος είναι αρμόδιος για να εγκρίνει την παραχώρηση ή μη χώρου. Παράλογο για μία δημόσια δομή; Δεν νομίζουμε, για πολλούς και προφανείς λόγους.
Ο δήμαρχος θίχτηκε, δεν συναντήθηκε με γιατρό του Π.Ι. Αλοννήσου, αλλά αποχώρησε, γιατί όπως έσπευσε με δηλώσεις του χθες να ενημερώσει: του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, ήταν έτοιμος να χειρ…, έφυγε για να μην προβεί σε τίποτε χειρότερα και έχουμε αυτόφωρα.
Ηθελε μάλιστα και επειγόντως να ληφθούν μέτρα. Τύλιξε τη νοσηλεύτρια μαζί με το θυμό του σε κόλα χαρτί -αντιλαμβάνεστε, έλεγε πώς αισθάνεται ένας δήμαρχος όταν ακούει την άρνηση(!)- αλλά έδειξε και τον καλό του εαυτό… Εάν η νοσηλεύτρια του ζητούσε μέχρι τις 3 παρά 10 (που θα έκλεινε το Δημαρχείο) συγνώμη, τότε το περιστατικό θα είχε μείνει μεταξύ τους. Αλλά το συγνώμη δεν ήρθε, οπότε ο θιγμένος δήμαρχος πάτησε στο e-mail αποστολή και η «διαμαρτυρία» του έφυγε προς κάθε κατεύθυνση. Ακόμη και στον υπουργό Υγείας, από τον οποίο ζήτησε να λάβει άμεσα αποφάσεις!
Αυτή ήταν η ορθή διαδικασία, που έπρεπε να ακολουθηθεί κατά την άποψη του δημάρχου και όχι πρώτα το αίτημά του στον διοικητή της 5ης ΥΠΕ και στον υπουργό, και στη συνέχεια στους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Και αφού δεν του βγήκε το σχέδιο, έβγαλε μια εργαζόμενη βορά σε αρνητική δημοσιότητα.
Καλά, υπάρχει σοβαρότητα;
