Το απόγευμα προχθές, στην καυτή άσφαλτο της Ευξεινούπολης Αλμυρού ψυχορραγούσε, μετά από τροχαίο. Ηλικίας 62 ετών. Δεν ήταν η ώρα του σε καμία περίπτωση. Ηταν, όμως, η κακιά η ώρα. Τα όσα διαδραματίστηκαν αμέσως μετά το τροχαίο είναι ντροπιαστικά για μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.
Ανθρωποι αλαφιασμένοι έτρεχαν να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Ο τραυματίας στο οδόστρωμα να αιμορραγεί ακατάσχετα. Δημοσιογραφικός φωτογραφικός φακός, αποτυπώνοντας το σκηνικό κατέγραψε μια γυναίκα να τραβά τα μαλλιά της.
Ο μοναδικός οδηγός βάρδιας του Κέντρου Υγείας Αλμυρού βρισκόταν στο Βόλο, μετά τη διακομιδή άλλου περιστατικού. Οσοι έσπευσαν στον τόπο του τροχαίου, μεταξύ των οποίων και δύο γιατροί από το Κ.Υ., έδωσαν κυριολεκτική μάχη για να σώσουν την ανθρώπινη ζωή. Τα μέσα, όμως, που είχαν στη διάθεσή τους ήταν τα ξύλα από το παρακείμενο ξυλουργείο και το διερχόμενο αγροτικό αυτοκίνητο με την καρότσα του, που θα μετέφερε τον σοβαρότατα τραυματισμένο άνθρωπο!
Την ίδια ώρα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας μεταφέρει το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ Βόλου στη Λάρισα. Την ώρα που τα Κέντρα Υγείας είναι ακάλυπτα από οδηγούς και τα νησιά μας στο έλεος του Θεού, ο Π. Πολάκης αποδυναμώνει την τοπική μονάδα. Αυτή δεν είναι μια διαπίστωση στο πλαίσιο της αβάσιμης δημοσιογραφικής κριτικής, ούτε στη βάση μιας προσπάθειας προώθησης συνδικαλιστικών ζητημάτων. Οι εργαζόμενοι του ΕΚΑΒ Βόλου φοβούνται ότι με την μετακίνηση των τηλεφωνητών θα ανοίξει ο δρόμος και για τη μετακίνηση μάχιμων στελεχών. Εκτός αυτού με το νέο σύστημα επικοινωνίας, εκτιμούν βάσιμα ότι θα δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και προσανατολισμού. Διότι το κέντρο στη Λάρισα σιγά μη γνωρίζει τις γειτονιές του Βόλου και τα χωριά του Πηλίου για να κατευθύνει τα πληρώματα.
Με δυο λόγια, θα τηλεφωνεί ο πολίτης στο τηλεφωνικό κέντρο της Λάρισας και με το σύστημα tetra, το κέντρο θα αναζητά τα πληρώματα. Αν είναι φορτισμένη η συσκευή καλώς, αν όχι τρέχα γύρευε… Μπορεί και να χρειαστεί το πλήρωμα να σταματήσει για να καλέσει με το κινητό του τηλέφωνο!
Αυτό και πλήθος άλλων τεχνικών προβλημάτων που έχουν να κάνουν με την κάλυψη και την επικοινωνία και τα οποία δεν απασχολούν κανέναν αρμόδιο.
Δεν καταλαβαίνουν ορισμένοι ότι τα πληρώματα των ασθενοφόρων, είτε ανήκουν στο ΕΚΑΒ, είτε στο εθνικό σύστημα υγείας, είναι χρήσιμα το διάστημα που τα χρειάζεται ο τραυματίας ή ο ασθενής. Στο λεγόμενο πρώτο κρίσιμο δεκάλεπτο, δηλαδή. Ολα τα υπόλοιπα είναι γραφειοκρατίες και πειραματισμοί. Αν σε όλα τα προηγούμενα προσθέσουμε και το γεγονός ότι στο ΕΚΑΒ των Τρικάλων και της Καρδίτσας, με μισό περίπου πληθυσμό, υπηρετούν περισσότεροι από ότι στη Μαγνησία, τότε μάλλον κάτι κακό συμβαίνει στον τόπο μας.
