Η χώρα μας βρίσκεται από το πρωί της Δευτέρας σε «κόκκινο συναγερμό». Τα Σκόπια μετέτρεψαν σε «κουρελόχαρτο» την απόφαση της Συνόδου Κορυφής και με νταηλίκι έκλεισαν τα σύνορα. Χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα. Το ατελείωτο δράμα προσφύγων εγκλωβίζεται και απλώνεται τώρα στις εθνικές οδούς.
Η ασφυκτική κατάσταση οδήγησε σε ανασχεδιασμό. Η αιφνίδια απόφαση της ΠΓΔΜ να κλείσει τα σύνορα, προκάλεσε γρήγορες αποφάσεις εκ μέρους της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργείων της -λογικό ήταν- για νέα Κέντρα Μετεγκατάστασης. Το ένα εξ αυτών στο Βόλο. Ολα έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται με κυνηγό το χρόνο. Ολες οι εικόνες των στοιβαγμένων και σε άθλια κατάσταση προσφύγων δείχνουν ότι περι- θώρια για διαβουλεύσεις δεν υπήρξαν.
Μπροστά στη δραματική και ανεξέλεγκτη κατάσταση, απαιτούνται άμεσα αντανακλαστικά και συνεννόηση απέναντι σε ανθρώπους που έχουν να φάνε ημέρες ακόμη και ένα ξεροκόμματο, που χρειάζονται τη βοήθειά μας.
Δεν έχει νόημα να ασχοληθεί κανείς με τους ακραίους. Οι απόψεις τους είναι γνωστές, οι αντιδράσεις τους προβλέψιμες.
Είναι εύκολο να συνεχιστούν αδιέξοδες συγκρούσεις. Είναι, όμως, και ανούσιο. Από το πρωί χθες, σε πολλούς νομούς της χώρας, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους. Το πρόβλημα είναι μπροστά στις πόρτες μας και τις επόμενες ημέρες θα επεκταθεί παντού. Χρειάζεται να παρακαμφθούν αντιπαραθέσεις μπροστά σε εικόνες προσφυγόπουλων και ξενιτεμένων μανάδων με μωρά στην αγκαλιά, που δεινοπαθούν. Θα βρεθεί άλλη στιγμή, πιο κατάλληλη, για τις διαφωνίες και την κριτική. Στην παρούσα φάση ας κοπάσουν τα πυρά, μπροστά σε εξαθλιωμένους ανθρώπους. Ας συντονιστούμε ως πόλη, στο βαθμό που μας αναλογεί, και ας δούμε ταυτόχρονα εναλλακτικές λύσεις.
Εκτός αν προτιμάμε αυτές τις εικόνες των εγκαταλελειμμένων παιδικών ψυχών μέσα στο κρύο, στην άσφαλτο της εθνικής οδού…
