Ενα ατέλειωτο κλίμα ευφορίας έχει επηρεάσει το μεγαλύτερο μέρος της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες. Τόσο πολύ δε… που νομίζει κανείς ότι πράγματι άνοιξαν οι ουρανοί και «βρέχουν» δισ. ευρώ… εκτός από αυτά της περιβόητης δόσης που περιμένουμε και των επενδύσεων που άρχισαν να αχνοφαίνονται.
Ο πρωθυπουργός μάλιστα χθες με ιδιαίτερα αυτοπεποίθηση δήλωσε ορθά κοφτά ότι το 2013 θα είναι έτος ανάπτυξης, αφού όπως τόνισε «βλέπει» τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, εκτιμώντας πως η χώρα, με την πολιτική που ακολουθείται, θα βγει από την κρίση.
«Δεν μπορεί να πετύχει κανένα πρόγραμμα, αν δεν έχεις την κοινωνία μαζί σου», είπε επίσης ο πρωθυπουργός, εκφράζοντας και πάλι αισιοδοξία και τονίζοντας πως η ελληνική επιτυχία αντιμετώπισης της κρίσης θα μετατραπεί σε ευρωπαϊκή επιτυχία.
Μόνο που επειδή αυτά με την ανάκαμψη και την ανάπτυξη τα έχουμε ακούσει και άλλες φορές πριν από τον κ. Σαμαρά, με Παπαδήμο και Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, νομίζω ότι τελικά θα πρέπει να κρατάμε «χρονολόγιο» έτσι ώστε μόλις θα πέφτουν έξω… στις ημερομηνίες… να τους το υπενθυμίζουμε…
Και μην με ρωτήσετε πώς, διότι δεν έχω απάντηση να σας δώσω, όπως δεν έχω απάντηση… και για την τόση χαρά και αισιοδοξία του πρωθυπουργού μας. Μπορεί να ξέρει κάτι παραπάνω από εμάς… Μπορεί όμως και να το λέει… για να το πιστέψει και ο ίδιος… μήπως και τελικά έρθουν καλύτερα τα πράγματα από ό,τι τουλάχιστον προδιαγράφουν οι συνθήκες που ζούμε σήμερα. Και μάλλον αυτό ισχύει, διότι δεν μπορώ να αντιληφθώ τι εννοεί ανάκαμψη ο κ. Σαμαράς όταν ήδη η ύφεση έχει φτάσει στο -8%, οι άνεργοι στο 1,5 εκ., οι περισσότεροι εργαζόμενοι συντηρούμαστε πλέον με «μισή δουλειά» και οι επαγγελματίες στενάζουν από τα χρέη.
Ζουν, βιώνουν την σκληρή καθημερινότητα και ενώ ορισμένοι πιο σοφοί από εμάς και ειδικοί εγκαίρως, προειδοποίησαν την Πολιτεία, για τα δραματικά αδιέξοδα του Μνημονίου και πρότειναν παράλληλα συγκεκριμένες λύσεις εξόδου από την κρίση και απεμπλοκής από το Μνημόνιο, κανείς δεν τους άκουσε.
