Για μία ακόμη φορά χθες ο Υπουργός Εργασίας υποστήριξε ότι τα μέτρα που ψηφίστηκαν και οι ρυθμίσεις που έχουν γίνει είναι θετικές για τους εργαζόμενους.
Δεν ξέρω εάν το κάνει επίτηδες, πάντως σίγουρα συνειδητά επιμένει να ωραιοποιεί μία κατάσταση όταν τα στοιχεία που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας είναι τρομακτικά όσον αφορά στην εργασία.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και οι πιο ρεαλιστές πλέον παραδέχονται ότι οι εργαζόμενοι οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην Ελλάδα στην «κόλαση», διότι οι ρυθμίσεις που εφαρμόζονται έχουν κινεζοποιήσει την αγορά εργασίας και πλέον τυχερός είναι αυτός που εργάζεται χωρίς να εξετάζεται ούτε πόσα λεφτά παίρνει ούτε κάτω από ποιες συνθήκες.
Τους κυβερνώντες βέβαια δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Ποτέ δεν τους ενδιέφερε η εργατική, λαϊκή τάξη. Ούτε φυσικά και τώρα που η εξαθλίωση τσακίζει οικογένειες, αποδομεί και αποσυνθέτει τον κοινωνικό ιστό, ρίχνει στα Τάρταρα την αξιοπρέπεια του εργάτη, οδηγεί σε ανθρώπινες τραγωδίες.
Η εργασία «εκτελείται» καθημερινά, δυστυχώς όμως αυτοί που νομοθετούν επιμένουν να το αγνοούν.
Οι μισθοί έχουν πέσει στη διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, την ίδια ώρα που τα στοιχεία αποτυπώνουν ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους δεν έχει να προσφέρει πολλά, διότι τότε η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα ήταν παράδεισος για την εργατική τάξη.
Οι εργαζόμενοι δίνουν και την τελευταία πνοή τους, υπό τον φόβο της απόλυσης, αδιαμαρτύρητα, αλλά εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, παραμένουν ακόμα απλήρωτοι, την ώρα που επιχειρήσεις ακόμη μετρούν κέρδη.
Και όμως το Υπουργείο Εργασίας τηρεί ένοχη σιωπή. Βγαίνει ο Υπουργός και επαίρεται κιόλας για τις ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν, υποστηρίζοντας ότι είναι θετικές.
Δεν ξέρω ένα δούλεψε ποτέ του στον ιδιωτικό τομέα ο κ. Βρούτσης και εάν ξέρει τι θα πει μεροκάματο και φόβος απόλυσης που βιώνει καθημερινά ο κάθε εργαζόμενος, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να νιώσει την αγωνία αυτών που μοιράζονται μισθό ή και καθόλου μισθό, που εργάζονται ανασφάλιστοι και που απολύονται λαμβάνοντας αντί για απόλυση ψίχουλα και μάλιστα σε πολλές δόσεις.
Όλα τα νομοθετήματα των τελευταίων τριών χρόνων ήταν εις βάρος των εργαζομένων και υπέρ των εργοδοτών και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, γεγονός που καθιστά αυτή τη νομοθεσία εκτός από αντεργατική και αντισυνταγματική μέχρι ενός βαθμού.
Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν ξεσηκωθεί στο μέτρο… της αρνητικότητας αυτών των μέτρων δεν είναι δυνατόν να αποτελεί άλλοθι ούτε επίκληση για κανέναν υπουργό να παρουσιάζει το άσπρο – μαύρο. Για τον απλούστατο λόγο ότι όσοι βρίσκονται στην αγορά εργασίας ζούνε κάθε μέρα στο πετσί τους… τι σημαίνει εργασία εν μέσω μνημονίων. Και αυτοί το ζούνε… δεν το φαντάζονται…
