Οχι που θα μας άφηνε ήσυχους η τρόικα και δεν θα επανέφερε τα εργασιακά θέματα στο τραπέζι τις διαπραγμάτευσης. "Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ΄ανέβει στο κρεβάτι" λέει μία παροιμία που ταιριάζει γάντι με τη στάση των δανειστών μας. Παίζουν τόσο καιρό τη γάτα με το ποντίκι, μας έχουν διαρκώς "καρότο και μαστίγιο" διότι γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι είμαστε ο αδύναμος κρίκος, άρα όσο και να φωνάξουμε, όσο και να χτυπηθούμε, αυτοί τα μέτρα και τις πολιτικές που θέλουν να περάσουν θα το κάνουν.
Δεν πρόκειται να μασήσουν ούτε στις αντιστάσεις που προβάλουν δήθεν… οι συνομιλητές τους, ούτε φυσικά στην πολιτική διαπραγμάτευση που ανακάλυψε εσχάτως ο πρωθυπουργός και οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι και την χρησιμοποιούν λες και είναι το φάρμακο για πάσα νόσο.
Βέβαια για να μην μας κακοφαίνεται έχουν κάθε δικαίωμα οι τροϊκανοί να συμπεριφέρονται και να πολιτεύονται -διότι πολιτεύονται- κατ΄ αυτόν τον τρόπο απέναντι στην Ελλάδα, διότι από τότε που πάτησαν το πόδι τους στην Αθήνα και οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις, μία εκλεγμένη και μία διορισμένη και η τρίτη τώρα του κ. Σαμαρά έσπευσαν αμέσως να δώσουν διαπιστευτήρια και να τους καθησυχάσουν ως προς το ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα. Έτσι λοιπόν δικαίως… οι άνθρωποι νιώθουν σαν το σπίτι τους… και αφού θέλουν να διασφαλίσουν τα χρήματά τους και να βγάλουν και το κατιτί τους… από πάνω, ζητούν τα πάντα… Ή για να μην είμαστε και τόσο άδικοι, ζητούν αυτά που οι ίδιοι νομίζουν ότι είναι τα κατάλληλα μέτρα για να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Και μπορεί βέβαια ο μισός πλανήτης να τους οικτίρει, υποστηρίζοντας ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και ότι τα οικονομικά που έμαθαν είναι για μικρά παιδιά, αυτοί όμως επιμένουν. Ίσως γιατί ο πραγματικός τους στόχος από την αρχή δεν ήταν να σωθεί η χώρα… αλλά να γίνει πιο μικρή και πιο ισχνή. Να μην έχει κανένα διαπραγματευτικό ατού, να είναι υποχρεωμένη να συρθεί στο άρμα τους και δεμένη πισθάγκωνα να υποκύψει στις απαιτήσεις τους. Υπό αυτή την έννοια βεβαίως και θα συμφωνήσω με τον κ. Α. Σαμαρά, τον Ε. Βενιζέλο και τον Φ. Κουβέλη… ότι πράγματι είναι μόνοδρομος τα νέα μέτρα. Πρέπει όμως να "συμφωνήσουμε" και στα υπόλοιπα. Ότι δηλαδή, μετά από αυτά τα μέτρα η Ελλαδίτσα μας θα είναι "μικρότερη και αδύναμη" να αντιδράσει σε ο,τιδήποτε, ο λαός θα έχει πλέον φτωχοποιηθεί και η ελληνική κοινωνία θα έχει βουτηχτεί στη δυστυχία και στη μιζέρια. Εάν δεν συμφωνήσουμε σε αυτό… τότε εμείς και αυτοί είμαστε σε διαφορετικά έργα θεατές. Ίσως γι’ αυτό και μέχρι σήμερα ούτε εμείς μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορούν να είναι τόσο δογματικοί, ενώ μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο γκρεμό, ούτε αυτοί μπορούν να καταλάβουν εμάς που αντιδρούμε και αντιστεκόμαστε, φωνάζοντας "δεν μπορεί να μην υπάρχει άλλος δρόμος, βρείτε τον…".
