H Ελλάδα θα βρίσκεται υπό ενισχυμένη παρακολούθηση και αυτό διότι καμία προετοιμασία δεν μπορεί να κρύψει το πόσο ευάλωτη είναι η χώρα στις αναταράξεις εκτός των συνόρων
Από τη μία χθες η «σφαγή» στο Χρηματιστήριο Αθηνών και από την άλλη μία μέρα πριν η έκθεση του ΙΟΒΕ έρχονται να προσγειώσουν «ανώμαλα» εκείνους που είχαν σπεύσει να προεξοφλήσουν ότι η οικονομία έβγαλε «φτερά».
Αυτό που συμβαίνει είναι το εντελώς αντίθετο από αυτό που περίμενε η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, ο δείκτης οικονομικού κλίματος μειώθηκε οριακά τον Αύγουστο και υπέστη καθίζηση 4 μονάδων τον Σεπτέμβριο, δηλαδή τον μήνα της «εξόδου» από τα μνημόνια και της εισόδου στη μεταμνημονιακή εποχή.
Ποια είναι η αιτία; Γιατί καταρρέει ο βασικός «πρόδρομος’ δείκτης που αποτυπώνει το πώς αφουγκράζονται η αγορά και οι καταναλωτές τις εξελίξεις στην οικονομία, δεν είναι ενθαρρυντικός;
Γιατί, πολύ απλά, δεν πείθονται. Η πτώση έχει να κάνει με την ψυχολογία της αγοράς.
Η ώθηση που θα περίμενε κανείς να καταγραφεί στις προσδοκίες της βιομηχανίας, των κατασκευών, αλλά και του κλάδου των υπηρεσιών, που έχουν το τεράστιο «ατού» της τουριστικής «έκρηξης», δεν ήρθε.
Τα σημάδια από την ελληνική κρίση παραμένουν βαθιά με αδύναμες τράπεζες, μεγάλα ληξιπρόθεσμα χρέη του κράτους, κανένα περιθώριο για δημόσιες δαπάνες και το υψηλότερο χρέος στην ΕΕ, της τάξης του 180% του ΑΕΠ, έγραφε πριν από λίγες μέρες ο «Guardian».
Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 26%, ένα πέμπτο του εργατικού δυναμικού – 2/5 των νέων – έχει μείνει άνεργο, ενώ περίπου 500.000 έχουν φύγει στο εξωτερικό κυρίως στα πιο πλούσια κράτη μέλη του ευρωπαϊκού νότου. Και τα δύσκολα δεν έχουν τελειώσει ακόμα.
H Ελλάδα θα βρίσκεται υπό ενισχυμένη παρακολούθηση και αυτό διότι καμία προετοιμασία δεν μπορεί να κρύψει το πόσο ευάλωτη είναι η χώρα στις αναταράξεις εκτός των συνόρων.
Εν κατακλείδι η Αθήνα μπορεί να προσδοκά την επιστροφή στην ομαλότητα και την ανάκτηση της οικονομικής της κυριαρχίας, τα «τραύματα» όμως παραμένουν. Οι τράπεζες έχουν φορτωθεί τεράστια «κόκκινα» δάνεια και το δημόσιο χρέος της Ελλάδας εξακολουθεί να παραμένει το υψηλότερο στην ευρωζώνη, ανερχόμενο στο 180% του ΑΕΠ της. Ο δρόμος για τη συνέχεια δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο, ας αλλάξουν πλευρό, εκτός από ρότα, που είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, αν πράγματι θέλουν η οικονομία να πάρει μπροστά, αντιστρέφοντας σταδιακά το αρνητικό κλίμα που συσσωρεύτηκε τα οκτώ τελευταία χρόνια.
