Παροχολογίας… το ανάγνωσμα

παροχολογίας-το-ανάγνωσμα-794075

Ασφαλώς και αν το πλεόνασμα προερχόταν από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και όχι από τις θυσίες του ελληνικού λαού, θα είχαν νόημα οι εξαγγελίες Τσίπρα. Επειδή, όμως, προέρχεται από χαράτσια και περικοπές, είναι εμπαιγμός οι κυβερνώντες να κομπορρημονούν… ισχυριζόμενοι ότι έφτασε η ώρα της αναδιανομής

Μετά τα όσα συζητήθηκαν στο προχθεσινό Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, το επόμενο βήμα για την Κυβέρνηση θα είναι μία ασύδοτη προεκλογική ρητορική παροχολογίας, που θα παραπέμπει ευθέως σε μία βάναυση κομματική λεηλασία των θυσιών τις οποίες υπέστησαν και συνεχίζουν να υποβάλλονται οι Ελληνες πολίτες.

Μία τακτική που συνιστά εκτός από προσβολή κατά του θεσμού της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού.

Είναι προφανές ότι οι πολίτες δεν ευελπιστούν στο πακέτο παροχών που θα τους τάξει ο κ. Τσίπρας, στην εναρκτήρια τελετή της ΔΕΘ. Βιώνουν, άλλωστε, τόσα προβλήματα καθημερινά, ζουν στο πετσί τους το αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας που φέρουν την υπογραφή του, για τις οποίες οι κυβερνώντες αδιαφορούν προκλητικά τον υπόλοιπο χρόνο, που δεν χρειάζονται άλλα «καθρεφτάκια» και «δωράκια» για να πειστούν ότι η άνοδος του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και οι εξαγγελίες του θα είναι κάτι ανάλογο με το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Πέρασαν ανεπιστρεπτί τα χρόνια, όπου οι πολίτες παρακολουθούσαν πρωθυπουργούς και αρχηγούς κομμάτων να ακολουθούν την πεπατημένη, στην πορεία προς την εξουσία, να δεσμεύονται για παροχές χωρίς να τεκμηριώνουν πώς αυτές θα χρηματοδοτηθούν και μετά τις εκλογές, να κάνουν ακριβώς το αντίθετο.

Οι παροχές μπορεί να απευθύνονται στα ευήκοα ώτα όλων σχεδόν των πληθυσμιακών και κοινωνικών κατηγοριών, που επλήγησαν από τις οικονομικές πολιτικές των τελευταίων ετών, όμως στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αν μη τι άλλο, είναι λαϊκισμός και ψεύτικες υποσχέσεις. Ελκυστικές μεν, αλλά ψεύτικες. Από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας έχει πάρει απόφαση να υποκύψει στη γοητεία εξαγγελίας παροχών, είναι ηλίου φαεινότερο, πως αλλού ποντάρει. Όχι να στηρίξει πράγματι τις χειμαζόμενες κοινωνικές ομάδες, αλλά να τις κοροϊδέψει, προκειμένου όταν έρθει η ώρα να υφαρπάξει ξανά την ψήφο τους, όπως έκαναν παλαιότερα και άλλοι πρωθυπουργοί ή εν δυνάμει πρωθυπουργοί.

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, το 2009, είπε το «λεφτά υπάρχουν», τοποθετώντας πολύ ψηλά τον πήχη της παροχολογίας. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, το 2011, περιορίστηκε σε υποσχέσεις για διορθώσεις αδικιών.

Ο κ. Τσίπρας το 2014 τα έδωσε… όλα. Μέτρα ανακούφισης των πλέον αδυνάτων, φοροελαφρύνσεις, ρύθμιση χρεών και ληξιπρόθεσμων οφειλών, «κούρεμα» δανείων, νέες θέσεις εργασίας. Τέσσερα χρόνια μετά και αφού με την πολιτική που άσκησε «φορτωθήκαμε» επιπλέον μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο και μία εποπτεία μέχρι το 2060, ετοιμάζεται να τα ξαναδώσει όλα.

Ασφαλώς και αν το πλεόνασμα προερχόταν από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και όχι από τις θυσίες του ελληνικού λαού, θα είχαν νόημα οι εξαγγελίες Τσίπρα. Επειδή, όμως, προέρχεται από χαράτσια και περικοπές, είναι εμπαιγμός οι κυβερνώντες να κομπορρημονούν… ισχυριζόμενοι ότι έφτασε η ώρα της αναδιανομής. Είπαμε, τα «θαύματα» μία φορά γίνονται.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου